Βασικές Αρχές Λειτουργίας Ψηφιακών Εργαλείων Σύγκρισης Τιμών*

Οι ψηφιακές πλατφόρμες σύγκρισης τιμών πρέπει να λειτουργούν με:

Διαφάνεια

Εξηγούν τις υπηρεσίες τους και το πώς κερδίζουν χρήματα

1. Προβαίνουν σε μια γενική παρουσίαση για το πώς κερδίζουν χρήματα.
2. Περιγράφουν με σαφήνεια ποιο μέρος της αγοράς καλύπτουν
3. Εξηγούν τους τυχόν δεσμούς ιδιοκτησίας με τους προμηθευτές που παρουσιάζουν
4. Εξηγούν το πώς έχουν κατατάξει τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται.
5. Δηλώνουν πότε και πώς επηρεάζουν οι εμπορικές σχέσεις τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται.
6. Καθιστούν σαφές στους καταναλωτές το συνολικό κόστος των υπηρεσιών συμπεριλαμβανομένων τυχόν υποχρεωτικών επιβαρύνσεων.
7. Εξηγούν σαφώς τις προωθητικές προσφορές.
8. Βεβαιώνονται ότι όλες οι διαφημίσεις είναι αναγνωρίσιμες ως τέτοιες.

Ακρίβεια

Παρέχουν πληροφορίες που είναι πλήρεις, σωστές, σχετικές, ενημερωμένες και μη παραπλανητικές

1. Περιλαμβάνουν σε κάθε αποτέλεσμα όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται οι καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένης της τιμής και των κύριων χαρακτηριστικών των προϊόντων/υπηρεσιών
2. Βεβαιώνονται ότι οι πληροφορίες είναι σωστές, ενημερωμένες και μη παραπλανητικές.
3. Αντιμετωπίζουν έγκαιρα τυχόν ανακρίβειες ή λάθη.
4. Βεβαιώνονται ότι τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται σχετίζονται με τα κριτήρια αναζήτησης.
5. Περιγράφουν με σαφήνεια τις παραδοχές που έγιναν για τη δημιουργία των αποτελεσμάτων που παρουσιάστηκαν.
6. Εξηγούν τους περιορισμούς σχετικά με την διαθεσιμότητα των προϊόντων που παρουσιάζοντai  στα αποτελέσματα.

Υπευθυνότητα

Προστατεύουν τα στοιχεία των χρηστών και είναι διαθέσιμοι σε επικοινωνία

1. Συμμορφώνοντια με όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την προστασία δεδομένων και τη νομοθεσία περί απορρήτου.
2. Εξηγούν την συλλογή και τη χρήση των δεδομένων των καταναλωτών και τις δυνατότητες των καταναλωτών να τα ελέγχουν.
3. Όταν προβάλουν κριτικές ή αξιολογήσεις προιόντων, εφαρμόζουν διαδικασίες ώστε οι χρήστες να βλέπουν την πλήρη εικόνα και να έχουν γνώση του τρόπου συλλογής και ελέγχου των αξιολογήσεων.
4. Αντιμετωπίζουν τις καταγγελίες επαγγελματικά και δίκαια. και παρέχουν σαφείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο υποβολής παραπόνων.

Ευκολία στη χρήση

Επιτρέπουν τη εύκολη εύρεση και κατανόηση πληροφοριών

1. Παρουσιάζουν όλες τις βασικές πληροφορίες με σαφή, έγκυρο και έγκαιρο τρόπο.
2. Παρέχουν τα στοιχεία επικοινωνίας τους στους χρήστες τους, συμπεριλαμβανομένων των ταχυδρομικών και ηλεκτρονικών διευθύνσεων.
3. Συμμορφώνονται με όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την σχετική νομοθεσία.

*Ελεύθερη μετάφραση κειμένου που περιλαμβάνεται στην Ερευνα της Βρετανικής Επιτροπής Ανταγωνισμού σχετικά με την αγορά των Ψηφιακών Εργαλείων Σύγκρισης Τιμών, Δεκέμβριος 2017.

Αθήνα Σεπτέμβριος 2018

Ετοιμάστηκε από : Α. Γκίκα,

Clarus ESCo, allazorevma.gr

ΕΤΜΕΑΡ ή Χρέωση Δικτύου;

Σε προηγούμενο σημείωμα παρουσιάσαμε υπολογισμό σύμφωνα με τον οποίο ένας μέσος Έλληνας καταναλωτής ηλεκτρικού ρεύματος πληρώνει περίπου 100 ευρώ τον χρόνο (περιλαμβάνεται ο ΦΠΑ) για το δίκτυο που μεταφέρει το ρεύμα από τους σταθμούς παραγωγής μέχρι το σπίτι του και το ίδιο ποσό (100 ευρώ τον χρόνο) για να παράγεται το 20% του ρεύματος που καταναλώνει από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Τι αγοράζουν οι καταναλωτές με τα ποσά αυτά; Στην περίπτωση του δικτύου πληρώνουν για να έχουν ρεύμα εκεί που το θέλουν - στο σπίτι τους. Επίσης για να έχουν ασφαλή και όσο το δυνατόν αδιάλειπτη παροχή ρεύματος. Αν δεν πληρωθούν λοιπόν τα 100 ευρώ, δεν υπάρχει προσφορά ρεύματος ή υπάρχει εξυπηρέτηση χαμηλής ποιότητας.

Τι αγοράζουν οι καταναλωτές με τα 100 ευρώ τον χρόνο που δίνουν για την παραγωγή από τις ΑΠΕ; Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο "θολά". Θεωρητικά θα μπορούσε να πεί κανείς ότι αγοράζουν ένα είδος ασφάλειας έναντι των καταστροφών που θα επέλθουν στα επόμενα 100 χρόνια από την κλιματική αλλαγή. Πάντως, αν δεν πληρωθούν τα 100 ευρώ, υπάρχουν διαθέσιμες άλλες πηγές ενέργειας που μπορούν να υποκαταστήσουν τις ΑΠΕ και μάλιστα με πολύ χαμηλότερο κόστος. 

Μπορούμε όμως ακόμα καλύτερα. Αν δεν πληρωθούν τα 100 ευρώ αλλά τα μειώσουμε δραστικά (κατά 80% για παράδειγμα), οι παραγωγοί των ΑΠΕ, ενεργώντας ορθολογικά, θα συνεχίσουν να παράγουν στη τιμή που θα τους ορίσουμε. Αυτό γιατί ακόμα και ένα ευρώ έσοδο πάνω από τα τοκοχρεωλύσια που τυχόν πληρώνουν για την επένδυση που έκαναν είναι καθαρό κέρδος. Καταλήγουμε έτσι και με την πίτα ολόκληρη (πράσινη ενέργεια) και τον σκύλο χορτάτο (μείωση της οικογενειακής δαπάνης για ρεύμα).

Νομίζουμε ότι ένας ριζοσπάστης (και λίγο πονηρός) πολιτευτής θα μπορούσε να κατανοήσει την λογική αυτή και να την κάνει προεκλογικό σύνθημα- μαζί με την υπόσχεση για μείωση του ΦΠΑ στο ρεύμα στο 6% (άλλα 100 ευρώ μείωση τον χρόνο στην οικογενειακή δαπάνη). Το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό, δεν είπαμε;

Αν δεν Πληρώνουμε το Ρεύμα δεν θα έχουμε Ρεύμα

Μετά από τις πρόσφατες βλάβες και εκτεταμένες διακοπές ρεύματος στην Αττική και στην Ύδρα είδαν το φως της δημοσιότητος στοιχεία που δείχνουν ότι οι επενδύσεις στα δίκτυα από τον ΔΕΔΔΗΕ έχουν μειωθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια περίπου στο μισό (από 240 εκατομμύρια ευρώ το 2014 στα 140 το 2017). Τα δημοσιεύματα θα ήταν πιο διαφωτιστικά αν παρουσίαζαν παράλληλα τα έσοδα που έχει χάσει η ΔΕΗ από την μη είσπραξη των λογαριασμών και τις ρευματοκλοπές. Όπως είναι γνωστό τα τελευταία χρόνια η ΔΕΗ έχει συσσωρεύσει ληξιπρόθεσμα 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μόνο τα απολεσθέντα έσοδα από ρευματοκλοπές κάθε χρόνο είναι μεγαλύτερα από την μείωση των επενδύσεων στο δίκτυο διανομής.

Το μήνυμα προς τους πολίτες-καταναλωτές θα έπρεπε να είναι  σαφές και δυνατό: Αν δεν πληρώνουμε το ρεύμα δεν θα έχουμε ρεύμα-και αυτό δεν αφορά μόνο τους μπαταξήδες. Αφορά όλους μας. Το μήνυμα αυτό μπορεί να φαινόταν υπερβολικό κάποτε αλλά οι εκτεταμένες και συχνές βλάβες μας το υπενθυμίζουν. Είναι περίεργο όμως ότι ούτε ο ΔΕΔΔΗΕ ούτε η μητρική του ΔΕΗ έκαναν προσπάθεια να περάσουν το μήνυμα. Το ίδιο ισχύει και για τον τύπο και τα ΜΜΕ. Και βεβαίως ούτε οι πολιτικοί, μερικοί από τους οποίους προτίμησαν να κάνουν την μόνη δουλειά που ξέρουν καλά: να δημαγωγήσουν.

Θα μπορούσαν να υπάρξουν ενστάσεις σ' αυτό. Μια θα ήταν η διασκεδαστική γραμμή του ΔΕΔΔΗΕ που ισχυρίστηκε ότι παρά την μείωση των επενδύσεων, η ποιότητα του δικτύου όχι μόνο δεν χειροτέρεψε αλλά βελτιώθηκε. Αυτό σημαίνει ότι οι μισές από τις επενδύσεις που γίνονταν μέχρι το 2014 ήταν άχρηστες. Θα παραδεχθούμε ότι ο ισχυρισμός αυτός περιέχει μια δόση αλήθειας, δεδομένου ότι το επενδυτικό πρόγραμμα της ΔΕΗ (και του ΔΕΔΔΗΕ) είχε παραδοσιακά βασικό στόχο την υποστήριξη των προμηθευτών τους με πρόφαση την εξυπηρέτηση των πελατών της επιχείρισης. Περιτυλιγμένο συνήθως με ένα εθνικό στόχο (να αγοράζουμε ελληνικά, να πέφτουν χρήματα στη  αγορά, να προστατεύσουμε θέσεις εργασίας κλπ). Είναι όμως υπερβολή. 

Η αλήθεια είναι ότι η υποδομή των δικτύων ηλεκτρισμού κατασκευάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της στην εικοσαετία 1955-1975 με τον φθηνότερο δυνατό τρόπο. Έχει δηλαδή παλιώσει και χρειάζεται σημαντικούς πόρους για την σωστή λειτουργία του. Η ορισμός της σωστής λειτουργίας είναι απόφαση οικονομικής πολιτικής η οποία και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το κόστος του. Αυτή την στιγμή το ελληνικό σύστημα διανομής είναι σε επίπεδο ποιότητος το χειρότερο μεταξύ των χωρών της ΕΕ αν εξαιρέσει κανείς τις χώρες μέλη του πρώην  ανατολικού μπλόκ. Δεν έχουμε καταφέρει ούτε να εφαρμόσουμε τον στοιχειώδη μηχανισμό ελέγχου της ποιότητος που θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στον επί 15ετία σχεδιαζόμενο Κώδικα Διαχείρισης Δικτύου Διανομής (ο οποίος σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες περιλαμβάνει κίνητρα - αντικίνητρα στον διαχειριστή για την επίτευξη στόχων ποιότητας εξυπηρέτησης). Σε κάθε περίπτωση υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να χρειάζεται σημαντική αύξηση στις χρεώσεις δικτύου (που είναι οι μισές από ότι στην Γερμανία παραδείγματος χάριν) αν θέλουμε να έχουμε ποιότητα μέσου όρου της ΕΕ.

Το πιο σημαντικό όμως είναι να μαζεύουμε τα χρήματα. Γιατί χωρίς χρήματα δεν θα έχουμε ρεύμα. Η αλλιώς : όσο λιγότερα χρήματα δίνουμε για το ρεύμα, τόσο λιγότερο ρεύμα θα έχουμε.