Η κυβέρνηση σχεδιάζει να ιδιωτικοποιήσει τον ΔΕΔΔΗΕ, την θυγατρική της ΔΕΗ που διαχειρίζεται το δίκτυο διανομής ηλεκτρικού ρεύματος της χώρας. Είναι μια καλή ιδέα που ζυμώνεται (και από τον γράφοντα) εδώ και δεκαετίες και φάνηκε ότι έφθασε πλέον σε ωρίμανση. Μάλιστα στην αρχή δημοσιοποιήθηκαν "εξτρεμιστικές" θέσεις όπως αυτή που πρότεινε το σπάσιμο του ΔΕΔΔΗΕ σε μικρότερες τοπικές εταιρείες πριν την ιδιωτικοποίηση του. Πρόσφατα όμως τα πράγματα πήραν αρνητική τροπή. Τα φιλόδοξα σχέδια απορρίφθηκαν και ανακοινώθηκε ότι θα πωληθεί το 49% σε παθητικούς επενδυτές - όπως έγινε πριν 20 χρόνια με την ΔΕΗ. Ακόμα και αυτός ο σχεδιασμός όμως φαίνεται ότι πλέον έχει πάει στις ελληνικές καλένδες.
Υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση. Να αποσπασθεί από τον ΔΕΔΔΗΕ και να ιδιωτικοποιηθεί μια μόνο λειτουργία του. Αυτή της διαχείρισης των μετρητών. Αυτή η πρόταση έχει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση όχι μόνο με τη παρούσα κατάσταση αλλά και σε σχέση με την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ ("σπασμένου" ή ολόκληρου).
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα είναι ότι θα οδηγήσει σε μια δομή του ηλεκτρικού συστήματος με αυξημένο επίπεδο ανταγωνισμού. Αυτό γιατί το ¨σπάσιμο¨ της λειτουργίας της διαχείρισης των μετρητών θα δημιουργήσει ανταγωνιστικές μεταξύ τους εταιρείες ενώ η διατήρηση όλου του ΔΕΔΔΗΕ ή ακόμα και το σπάσιμό του πριν την ιδιωτικοποίηση τους θα εξακολουθήσει να έχει τα χαρακτηριστικά του φυσικού μονοπωλίου.
Επτά εταιρείες διαχείρισης μετρητών θα μπορούσαν να μοιραστούν τα 7 εκατομμύρια των ήδη εγκατεστημένων μετρητών με κάθετο τρόπο - αποφεύγοντας την δημιουργία τοπικών μονοπωλίων. Η ιδιωτικοποίηση τους θα γίνει σε ποσοστό 100%. Δεν υπάρχει λόγος να διατηρήσει ο ΔΕΔΔΗΕ ή η ΔΕΗ μέρος - άλλωστε ο ίδιος θα κρατήσει την διαχείριση της κεντρικής βάσης δεδομένων των μετρητών όπως γίνεται περίπου σήμερα με τους αριθμούς τηλεφώνων. Είναι προφανές ότι οι νεοιδρυθείσες εταιρείες θα έχουν κίνητρο να επεκτείνουν οριζόντια τις δραστηριότητές τους στο φυσικό αέριο, το νερό κλπ - επιτυγχάνοντας σημαντικές οικονομίες κλίμακας. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψιν στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης ώστε να είναι έτοιμη η θεσμική υποδομή και να μεγιστοποιηθεί το τίμημα.
Πελάτες των εταιρειών διαχείρισης μετρητών θα είναι οι πάροχοι/προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος. Πιθανόν και μέτοχοι / ιδιοκτήτες αν και θα χρειαστεί ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο για να αποφευχθούν μονοπωλιακές καταστάσεις - και αυτό στη Ελλάδα δεν υπάρχει. Καλύτερα στην αρχή να απαγορευθεί η ιδιοκτησία εταιρειών διαχείρισης μετρητών από τους Παρόχους. Το γεγονός όμως και μόνο ότι οι πάροχοι θα έχουν να κάνουν με πολλούς ανταγωνιστικούς μεταξύ τους προμηθευτές υπηρεσιών διαχείρισης μετρητών αντί το μονοπώλιο του ΔΕΔΔΗΕ έχει προφανή πλεονεκτήματα. Οι ίδιοι οι Πάροχοι τα ξέρουν καλά και δεν χρειάζεται εδώ περαιτέρω ανάλυση.
Υπάρχουν πολλές οργανωτικού χαρακτήρα λεπτομέρειες που πρέπει να καθορισθούν και πιθανόν θα χρειαστεί ριζική αναθεώρηση του κώδικα διαχείρισης του δικτύου διανομής (μόλις τον φτιάξαμε μετά από δεκαετίες προσπαθειών - είναι όμως και ευκαιρία γιατί είναι για πέταμα έτσι κι αλλιώς). Το καλό είναι ότι δεν θα πρωτοτυπήσουμε. Το μοντέλο δουλεύει σε άλλες χώρες του πρώτου κόσμου και το κόστος για μας θα είναι μόνο να το αντιγράψουμε σωστά. Είναι όμως μια ενέργεια με πολλά οφέλη και αξίζει τον κόπο (ακόμα η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας δώσει εύσημα). Εκτός των άλλων θα βοηθήσει στην λύση του προβλήματος της εγκατάστασης έξυπνων μετρητών που προσπαθεί να υλοποιήσει χωρίς επιτυχία ο ΔΕΔΔΗΕ εδώ και χρόνια.
Εμπρός λοιπόν εκσυγχρονιστές μου. Δεν θα μπορέσω να περιμένω άλλα δέκα χρόνια για να αρχίσετε να το συζητάτε.
