Επιλέγοντας τον Φθηνότερο Πάροχο Ρεύματος-Διευκρινίσεις από το allazorevma.gr

Οι Έλληνες καταναλωτές έχουν πρακτικά εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια (τυπικά από τον 2001!) την δυνατότητα να επιλέξουν τον Πάροχο τους Ρεύματος και Φυσικού Αερίου. Αυτή την δυνατότητα την έχουν μέχρι τώρα εκμεταλλευθεί περίπου 1,5 εκατομμύρια από αυτούς, περίπου το 30%. Το υπόλοιπο 70%, σχεδόν 5 εκατομμύρια, παραμένουν πελάτες της Κρατικής Επιχείρησης Ηλεκτρισμού - της γνωστής ΔΕΗ. Αντίστοιχα και στο Φυσικό Αέριο η συντριπτική πλειοψηφία των καταναλωτών παραμένουν στους αρχικούς - πρώην μονοπωλητές Παρόχους (ο συνολικός αριθμός καταναλωτών φυσικού αερίου είναι βέβαια πολύ μικρότερος περίπου 600 χιλιάδες).

Η δυνατότητα επιλογής παρόχου έχει αποδειχθεί ότι είναι επωφελής για τους καταναλωτές. Υπολογίζουμε ότι η αλλαγή από την ΔΕΗ στον φθηνότερο Πάροχο την τρέχουσα περίοδο μπορεί να εξοικονομήσει περίπου 300 ευρώ σε ετήσια βάση - ποσό που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο για το μέσο νοικοκυριό.

Είναι καλό συνεπώς να ενθαρρύνεται η ενεργοποίηση των καταναλωτών στην αγορά. Με την προϋπόθεση ότι αντιμετωπίζονται οι παρενέργειας από την παραπλανητική πληροφόρηση που είναι ένα αναπόφευκτο παραπροϊόν της διαφήμισης σε κάθε αγορά. Δίνουμε συνεπώς παρακάτω ορισμένες διευκρινίσεις που καλό είναι να έχουν υπόψη τους οι καταναλωτές στην διαδικασία επιλογής παρόχου.

Βασικός στόχος της αλλαγής παρόχου είναι η μείωση της δαπάνης για ρεύμα. Ψάχνουμε λοιπόν τον φθηνότερο Πάροχο. Με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι περισσότεροι από ένας διαφημίζονται ως "ο φθηνότερος". Πως γίνεται αυτό; Υπάρχουν πολλές ερμηνείες: 

Ορισμένοι Πάροχοι προσφέρουν χαμηλότερες τιμές σε νέους πελάτες - όχι κατ' ανάγκη στους υπάρχοντες πελάτες τους. Αυτό είναι πρόβλημα για τους ήδη πελάτες τους - οι οποίοι όμως έχουν κίνητρο να το λύσουν απαιτώντας από τον Πάροχο τους ίση μεταχείριση. Το αίτημά τους πιθανότατα θα ικανοποιηθεί.

Υπάρχουν Πάροχοι που είναι φθηνότεροι σε μια συγκεκριμένη περίοδο αλλά μόνο για την περίοδο αυτή. Σε προηγούμενες περιόδους (μήνες) ήταν ακριβότεροι και υπάρχει η πιθανότητα να είναι ακριβότεροι στο μέλλον. Αυτό δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Η λύση είναι να έχει ο καταναλωτής πρόσβαση στα ιστορικά στοιχεία της συμπεριφοράς του Παρόχου (Η ιστοσελίδα σύγκρισης τιμών allazorevma.gr παρέχει αυτή την πληροφορία για την περίοδο από 1/8/22)

Οι Πάροχοι συνηθίζουν να αναφέρουν τιμές στις οποίες αγνοούν τις πάγιες χρεώσεις. Ακόμα και μια μικρή διαφορά στο πάγιο (1-2 ευρώ την μήνα) κάνει σημαντική διαφορά στην τελική τιμή και αλλάζει την "ιεραρχία" των τιμών. Πάντα λοιπόν βασίζουμε την σύγκρισή μας στην συνολική δαπάνη σε ετήσια βάση (για την δική μας κατανάλωση!) και όχι σε μια τιμή.

Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις που η χαμηλή τιμή εξαρτάται από την παραμονή στο τιμολόγιο για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Παρ΄ όλο που το κράτος με την διαδικασία που εφαρμόζεται από 1/8/22 απαγορεύει κάθε ποινή πρόωρου τερματισμού, υπάρχουν προμηθευτές που δίνοντας μια πιο διασταλτική ερμηνεία, εμμέσως δίνουν εκπτώσεις που έχουν προϋπόθεση την εκπλήρωση συγκεκριμένων  όρων (π.χ. αγορά πρόσθετης υπηρεσίας ή διπλού καυσίμου).

Εκτός από την ελαχιστοποίηση της δαπάνης για ενέργεια, κριτήριο για την επιλογή Παρόχου πρέπει να είναι και η ποιότητα εξυπηρέτησης. Τουλάχιστον για την επιλογή μεταξύ Παρόχων με μικρή διαφορά στις χρεώσεις τους. Η ευκρίνεια και ακρίβεια των λογαριασμών, η ποιότητα της επικοινωνίας (ψηφιακής ή τηλεφωνικής), η πιστή τήρηση των όρων της σύμβασης, η ταχύτητα στη διεκπεραίωση των διαδικασιών αλλαγής παρόχου και ο επαγγελματισμός στην διαχείριση ειδικών  καταστάσεων, πρέπει να αξιολογούνται συνεχώς από τους καταναλωτές και να γίνονται αφορμές για την αλλαγή παρόχου. 

Πως την Έβγαλαν το '22 οι Γερμανοί με το Ρεύμα;

Με το αναμενόμενο πνεύμα αυτοελέγχου, συνοδευόμενο από ένα μίγμα υποκρισίας και τάσης για αυτοχειριασμό. Και λίγη τύχη. Στο Πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζεται η παραγωγή ηλεκτρισμού στην Γερμανία τα δύο χρόνια της κρίσης 2021 και 2022. Ποιες είναι οι βασικές παρατηρήσεις;

Πρώτα η υποκρισία. Η παραγωγή ρεύματος από άνθρακα και λιγνίτη είναι σημαντικά αυξημένη το '22 έναντι του '21 και αποτέλεσε το 32%  της συνολικής (έναντι του 28% το '21). 

Η αύξηση αυτή αντιστάθμισε την τάση για αυτοχειριασμό. Την δραματική πτώση της παραγωγής από πυρηνική ενέργεια κατά 50% σε σχέση με το 2021. Σε συνδυασμό με την μείωση της χρήσης του φυσικού αερίου για την παραγωγή ρεύματος, η απουσία των δυο αυτών πηγών δημιούργησε ένα χάσμα 48 Τεραβατωρών στην παραγωγή (Η Γερμανία δεν εισάγει πλέον φυσικό αέριο από την Ρωσία).

Το χάσμα αυτό αντιμετωπίστηκε με τον άνθρακα και τον λιγνίτη, σε συνδυασμό με τον αέρα και τον ήλιο που συνολικά αύξησαν την παραγωγή τους κατά 18 και 20 Τεραβατώρες αντίστοιχα μέσα στο 2022. Οι υπόλοιπες 10 Τεραβατώρες που έλλειψαν δεν ζητήθηκαν να παραχθούν - οι Γερμανοί τις εξοικονόμησαν. Η τύχη βοήθησε την παραγωγή από ήλιο και αέρα γιατί το 2022 υπήρξαν καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες από το 2021 - χρονιά που η συνολική παραγωγή από ΑΠΕ είχε μειωθεί σε σχέση με το 2020.

Πως συγκρίνονται οι εξελίξεις αυτές με τα συμβαίνοντα στην χώρα μας; Καμία υποκρισία - πίστη στην πράσινη μετάβαση, αυξημένη χρήση του φυσικού αερίου πάνω από το 40% της παραγωγής, μείωση της λιγνιτικής παραγωγής. Πονάνε μωρέ Μανωλιό τα παλληκάρια;

Μα τρελαθήκαμε; Γιατί Πληρώνεται το Ρεύμα στην Τιμή του Φυσικού Αερίου;

Το ερώτημα είναι σε πρώτη ματιά λογικό. Γιατί στην χονδρική αγορά ηλεκτρισμού πρέπει όλοι οι παραγωγοί να πληρώνονται την ίδια τιμή - ανεξάρτητα από το κόστος παραγωγής κάθε τεχνολογίας; Και μάλιστα αυτή του ακριβότερου που είναι στην τρέχουσα περίοδο το φυσικό αέριο; Δυστυχώς η πνευματική ηγεσία και οι δημοσιολογούντες ("πανεπιστημιακοί", σχολιαστές επί παντός επιστητού, "ειδικευμένοι" δημοσιογράφοι, πολιτικοί  κλπ.) όχι μόνο δεν προσπαθούν να απαντήσουν στο εύλογο ερώτημα αλλά αντίθετα ενεργούν με τρόπο που αυξάνει την σύγχυση. Προσπαθούμε να τα κάνουμε λιανά έτσι ώστε να μπορεί να κατανοήσει το τι συμβαίνει και ένας μέσος  καταναλωτής. Θα το κάνουμε με ένα απλουστευμένο παράδειγμα. 

Υποθέτουμε λοιπόν ότι ένας παραγωγός με Φωτοβολταϊκό πρόκειται να πάρει απόφαση αν θα το κατασκευάσει. Υποθέτουμε επίσης (και εδώ θα χρειαστεί πολλή φαντασία) ότι θα είναι υποχρεωμένος να πουλάει την παραγωγή του στην ημερήσια αγορά χωρίς καμία επιδότηση ή εγγυημένη τιμή. Ας αναλύσουμε την απόφασή του υποθέτοντας ότι αυτή λαμβάνεται κάτω από δύο εναλλακτικούς κανόνες της χονδρικής αγοράς.

Ο πρώτος είναι αυτός της ενιαίας τιμής (uniform price). Για κάθε ώρα της επόμενης ημέρας θα δίνει μια προσφορά και θα εισπράττει την τιμή που έδωσε ο ακριβότερος την ώρα αυτή. Ποια είναι η τιμή που θα δώσει; Η απάντηση είναι: μηδέν (ευρώ την μεγαβατώρα). Θα το κάνει για να εξασφαλίσει ότι η μονάδα του θα επιλεγεί οπωσδήποτε για όλες τις ώρες της ημέρας ( που μπορεί να παράγει). Θα είναι ο φθηνότερος. Αδιαφορεί πλήρως για το τι θα δώσουν  οι ανταγωνιστές του γιατί θα εισπράξει, όπως όλοι, την τιμή του ακριβότερου*.

Ο δεύτερος κανόνας (pay as you bid) είναι αυτός που "πουλάνε" οι πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους: "Να αποσυνδέσουμε την τιμή του ρεύματος από το φυσικό αέριο". Για κάθε ώρα της επόμενης ημέρας θα πρέπει το Φωτοβολταϊκό να δίνει προσφορά και θα πληρώνεται την προσφορά του. Προφανώς η τιμή που θα δώσει δεν είναι πλέον μηδέν. Θα είναι μεγαλύτερη για να εισπράξει αρκετά μέσα στην περίοδο λειτουργίας της εγκατάστασης ώστε να αποσβέσει την επένδυσή του (και γιατί όχι να βγάλει και κάτι τις). Ποια θα είναι η τιμή που θα δώσει λοιπόν; Στην ιδανική για αυτόν περίπτωση, την τιμή που αναμένεται να δώσει ο ακριβότερος. Έχει τώρα κίνητρο να μαντέψει την τιμή αυτή - και δεν είναι δύσκολο: Είναι το κόστος του παραγωγού με φυσικό αέριο - και μάλιστα αυτού με την χαμηλότερη απόδοση!

Άνθρακας λοιπόν ο θησαυρός. Σε μια ελεύθερη αγορά η (θεωρητική**) πρόβλεψη είναι ότι η τιμή του ρεύματος (ανεξάρτητα αν ο κανόνας είναι η ενιαία τιμή ή η πληρωμή της προσφοράς) εξακολουθεί να καθορίζεται από τον ακριβότερο παραγωγό, εκτός αν υποθέσουμε ότι ο παραγωγός του ΦΒ είναι ηλίθιος (εξαιρετικά απίθανο) ή φιλάνθρωπος (εντελώς απίθανο). Εναλλακτικά θα ψάξει για επιδότηση (το πιθανότερο - όπως άλλωστε υποδεικνύει η εμπειρία).

Ένα ερώτημα είναι: Καλά το κράτος τι κάνει; Δεν ελέγχει τις προσφορές των παραγωγών; Ας σημειώσουμε πρώτα ότι με τον πρώτο κανόνα (της ενιαίας τιμής) το κράτος δεν είναι ανάγκη να κάνει τίποτα απολύτως. Οι παραγωγοί θα δράσουν ανορθολογικά αν προσφέρουν οποιαδήποτε τιμή διαφορετική από το μεταβλητό τους κόστος. Με τον δεύτερο κανόνα θα πρέπει το κράτος να μαντέψει ποια είναι μια "εύλογη" τιμή για κάθε παραγωγό. 

Αλλά αν το κράτος αρχίσει να "μαντεύει" το κόστος των παραγωγών και τους υπαγορεύει τις προσφορές τους δεν υπάρχει πλέον αγορά. Δεν νομίζουμε ότι θα εκπλαγούν πολλοί αν μάθουν  ότι αυτό ακριβώς έχει κάνει από τον Αύγουστο του 2022 η ελληνική κυβέρνηση. Είναι κακό αυτό;

Ναι είναι κακό.  Η κυβέρνηση επιβάλει διοικητικά καθοριζόμενες τιμές για όλες τις τεχνολογίες Σε κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν έχει επιλεγεί η μέθοδος αυτή γιατί οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν ελέγχουν μια Κρατική Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Η οποία - ίσως επειδή δεν μπορεί να εκμεταλλευθεί το πλεόνασμα που θα είχε από την παραγωγή με μονάδες που δεν χρησιμοποιούν φυσικό αέριο - αποφεύγει συστηματικά την ένταξη τους στο σύστημα οδηγώντας την χονδρική τιμή στα ύψη. Στην Γερμανία το ποσοστό συμμετοχής του φυσικού αερίου έχει πέσει κάτω  από το 10%, Στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερο από το 40%. Η λιγνιτική παραγωγή στην Γερμανία από την αρχή της κρίσης έχει αυξηθεί κατά 20%. Στην Ελλάδα μειώθηκε το 2021 σε σχέση με το 2020 (και διαβάζω ότι έμεινε σταθερή το 2022). Η επέμβαση της κυβέρνησης στην αγορά αφαίρεσε κάθε κίνητρο για την υποκατάσταση του φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρισμού***. Αυτή είναι η πρωτοποριακή επιτυχία της που καλεί - με περισσό θράσος -  όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης  να αντιγράψουν. 

Αλλά αυτές είναι τριτοκοσμικές πολιτικές. Και μπορούν να εφαρμοστούν στην Ελλάδα γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις ελέγχουν τη Κρατική Επιχείρηση Ηλεκτρισμού της χώρας (γνωστή ως ΔΕΗ). Την Ιερή Αγελάδα. Που είχε έλλειμμα λειτουργικών χρηματοροών στο 9μηνο του '22 στα 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Βλέπει κανείς κάποιο - εν δυνάμει - πρόβλημα;

* Αναλαμβάνει κίνδυνο; Ναι, πρέπει να προβλέψει ότι η μέση οριακή τιμή συστήματος (που δεν ελέγχει) θα είναι αρκετά υψηλή για αρκετά χρόνια ώστε να αποσβέσει την επένδυσή του στον χρόνο που έχει υπολογίσει - αυτός και η τράπεζά του.
** Η θεωρητική πρόβλεψη (αποτέλεσμα ανάλυσης με την Θεωρία των Παιγνίων - στην οποία έχουμε ένα παγκόσμιο γκουρού στην Ελλάδα) έχει επιβεβαιωθεί όπου εφαρμόστηκε στην πράξη (Στην Μ Βρετανία - ΝΕΤΑ)
*** και δεν είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ποιοι - εκτός από την κυβέρνηση - ωφελούνται από αυτό

Το Έργο των Έξυπνων Μετρητών να Ξεκινήσει από την Αρχή

Με την ευκαιρία της δημοσιοποίησης των αποτελεσμάτων της διαδικασίας για την προμήθεια "έξυπνων" μετρητών από τον ΔΕΔΔΗΕ, ο γράφων επαναλαμβάνει την πρότασή του το έργο να ξεκινήσει από την αρχή*. Από την επικαιροποίηση της μελέτης κόστους/οφέλους (ή της κατάρτισής της αν δεν βρεθεί η προηγούμενη). Η απόρριψη της πρότασης της Landis & Gyr  από την διαδικασία, που σε όσους έχουν στοιχειώδη επαφή με τον κλάδο ακούγεται ως κακόγουστο αστείο, αποδεικνύει ότι ο ΔΕΔΔΗΕ δεν είναι ικανός να διεκπεραιώσει επαρκώς την διαδικασία επιλογής αναδόχου για το έργο.

Ο γράφων δεν έχει στην διάθεσή του εσωτερική πληροφόρηση και εκφράζει την άποψή του μόνο με βάση δημόσια διαθέσιμες - δημοσιογραφικές - πληροφορίες (και βέβαια δεν έχει κανένα ιδιοτελές κίνητρο). Είναι πιθανόν η αρνητική εξέλιξη να οφείλεται σε λάθη του επίδοξου προμηθευτή. Εναλλακτικά να οφείλεται στην γνωστή αδυναμία της κρατικής επιχείρησης να διεκπεραιώσει διαγωνισμούς. Αδυναμία που, στο καλύτερο σενάριο, ανάγεται σε καλοήθη χαρακτηριστικά της. Την ισχυρή ανοσία στην διαφθορά - που μπορεί σε μεγάλη δόση να μην είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό. 

Ανεξάρτητα όμως από την αιτία της ανεπιτυχούς εξέλιξης του διαγωνισμού, είναι ευκαιρία η καθυστέρηση που πιθανόν προκύψει να χρησιμοποιηθεί για να γίνει μια εκ θεμελίων αναθεώρηση του έργου - τώρα που είναι ακόμα νωρίς. Για τουλάχιστον δύο λόγους:

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η απόφαση να ανατεθεί το έργο της προμήθειας των μετρητών στον ΔΕΔΔΗΕ είναι λάθος. Ο ΔΕΔΔΗΕ, όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει και στο παρελθόν, θα έπρεπε να είναι υπεύθυνος για την σύνταξη των προδιαγραφών των μετρητικών συστημάτων και για την εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος τηλεπικοινωνιών και κεντρικής διαχείρισης δεδομένων. Η προμήθεια των μετρητών θα πρέπει να γίνει από τους Παρόχους ρεύματος ώστε να τους εγκαταστήσουν σε πελάτες τους όταν υπάρχει αμοιβαία ωφέλεια. Η επιλογή τους θα γίνεται μέσα από τον κατάλογο των κατασκευαστών που θα καταρτίσει ο ΔΕΔΔΗΕ με κριτήριο την προσαρμογή τους στις προδιαγραφές. Είναι προφανές ότι οι προδιαγραφές αυτές θα προβλέπουν κατά ελάχιστον πλήρη ουδετερότητα, ώστε να μην εξαρτάται η επιλογή παρόχου από τον  καταναλωτή από τον μετρητή που έχει ήδη εγκατεστημένο.

Ο δεύτερος και πιο πρακτικός λόγος είναι ότι το έργο που έχει προγραμματίσει ο ΔΕΔΔΗΕ είναι φαραωνικό σε σχέση με τις δυνατότητες χρηματοδότησής του. Οι ανάγκες για επενδύσεις στο ηλεκτρικό δίκτυο (που έχει από τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη όσον αφορά την ποιότητά του) εν όψει της "ηλεκτροδότησης των πάντων" είναι τόσο μεγάλες ώστε να αναρωτιέται κανείς που θα βρεθούν τα κεφάλαια. Δεδομένου ότι η κρατική μητρική εταιρεία χρησιμοποίησε ήδη τα κεφάλαια από την πώληση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ για να "προστατεύσει την κοινωνία" από την ενεργειακή κρίση. Και τα πράγματα μπορεί να γίνουν ακόμα δυσκολότερα γιατί ανακοίνωσε ήδη  ότι προγραμματίζει να επεκταθεί στα Βαλκάνια εξαγοράζοντας μια επιχείρηση μεγέθους συγκρίσιμου με την ίδια. 

Η χώρα έχει καθυστερήσει στο θέμα των έξυπνων μετρητών. Είμαστε πλέον οι τελευταίοι στην Ευρώπη. Αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού. Μπορεί την καθυστέρηση αυτή να την αξιοποιήσουμε για να αποφύγουμε τα λάθη των προηγηθέντων. Η ιλαροτραγική εξέλιξη της διαδικασίας προμήθειας των μετρητών από τον ΔΕΔΔΗΕ που η διάρκειά της πλησιάζει πλέον την δεκαετία είναι μια καλή αφορμή για να δούμε το πράγμα από την αρχή.

* Ο γράφων έχει παρουσιάσει τις απόψεις του με μεγαλύτερη λεπτομέρεια απαντώντας σε  δημόσια διαβούλευση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (https://clarusesco-smartenergy.blogspot.com/2021/06/blog-post.html)

Γιατί οι Κυβερνητικές Πολιτικές (και στην Ενέργεια) Υποφέρουν από Μυωπία;

Το παρακάτω είναι άρθρο του Pierre Lemieux στο https://www.econlib.org/econlog/. Απόδοση στα ελληνικά: Α. Γκίκας

Δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε ότι, εάν μια επιχείρηση εμποδίζεται να πραγματοποιήσει υπερβολικά κέρδη όταν η τιμή του προϊόντος της αυξάνεται απροσδόκητα ενώ θα πρέπει να υποστηρίξει υπερβολικές ζημίες όταν η τιμή πέσει κάτω από τις προσδοκίες, οι ιδιοκτήτες της δεν πρόκειται να επενδύσουν για να εξασφαλίσουν αρκετή παραγωγική ικανότητα ώστε να επωφεληθούν από μια πιθανή μελλοντική έκτακτη ανάγκη. Γιατί λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει φόρο υπερκέρδους στους ευρωπαίους παραγωγούς ενέργειας; (Βλ. «Η Exxon μηνύει την ΕΕ για εισφορά απροσδόκητου κέρδους», Wall Street Journal, 28 Δεκεμβρίου 2022· «Η Exxon μηνύει την ΕΕ σε κίνηση για να μπλοκάρει τη νέα φορολογία απροσδόκητων στις εταιρείες πετρελαίου», Financial Times, 28 Δεκεμβρίου 2022.)

Μήπως επειδή οι πολιτικοί, οι γραφειοκράτες και οι ψηφοφόροι έχουν τέτοια άγνοια που δεν μπορούν να κατανοήσουν αυτή την απλή περίπτωση αντικινήτρων; Θα ήταν μια υπερβολικά απλοϊκή και πρόχειρη υπόθεση.

Αντίθετα, ο λόγος είναι ότι οι πολιτικές διαδικασίες και ιδιαίτερα οι δημοκρατικές διαδικασίες είναι μυωπικές. Μεροληπτούν επιλέγοντας βραχυπρόθεσμες και συχνά πολύ βραχυπρόθεσμες λύσεις. Ο τυπικός πολιτικός μπορεί να μην είναι στην εξουσία όταν οι επιζήμιες συνέπειες θα αναγνωριστούν σε χρόνια από τώρα - ενώ, από την άλλη πλευρά, πιέζεται έντονα να κάνει κάτι τώρα, οτιδήποτε, και κατά προτίμηση με τα χρήματα τρίτων. Οι κυβερνητικοί γραφειοκράτες είναι βέβαιο ότι θα πάρουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους ό,τι κι αν συμβεί, αρκεί να αποφευχθούν κάποια εκτεταμένη καταστροφή ή μια επανάσταση. Ο τυπικός ψηφοφόρος δεν έχει κίνητρο να αφιερώσει χρόνο και άλλους πόρους για να αποκτήσει και να αναλύσει πληροφορίες σχετικά με την δημόσια πολιτική, καθώς η ατομική του ψήφος δεν θα αλλάξει το αποτέλεσμα μιας συλλογικής επιλογής. Ακόμη κι αν έκανε μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβει, θα έπρεπε να ψηφίσει μεμονωμένα σε δέσμες περίπλοκων μέτρων των οποίων οι αλληλένδετες συνέπειες είναι συνήθως αδύνατο να προβλεφθούν.

Στο σημερινό κλίμα της κοινής γνώμης, επιπλέον, οι κυβερνώντες δεν νοιάζονται πραγματικά αν πέσει η προσφορά πετρελαίου (ή αερίου) από ιδιωτικές εταιρείες, επειδή τα κίνητρά τους έχουν υπονομευτεί. Οι κυβερνώντες γνωρίζουν (ή ελπίζουν) ότι θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν νέα κίνητρα μέσω επιδοτήσεων ή φορολογικών "διευκολύνσεων" ή απλώς να εξαναγκάσουν τις εταιρείες να πειθαρχήσουν με την απειλή περαιτέρω ελέγχων ή ακόμα και απαλλοτρίωσης. Οι κυβερνώντες θα επωφεληθούν από τις ενισχυμένες κρατικές εξουσίες. Πολλοί από αυτούς θα προτιμούσαν άλλωστε οι ιδιωτικές εταιρείες να αντικατασταθούν σταδιακά από κρατικές*

*Εναλλακτικά, στην "ελληνική πραγματικότητα", οι υπάρχουσες Κρατικές να μην ιδιωτικοποιηθούν ποτέ στην πράξη

Ρεύμα σε Τιμή Πριν την Κρίση; Συν Αθηνά και Χείρα Κίνει!

Θα ξεκινήσουμε την νέα χρονιά με μια καλή είδηση: Οι καταναλωτές ρεύματος έχουν την δυνατότητα, επιλέγοντας ένα από τα φθηνότερα τιμολόγια στην αγορά, να επαναφέρουν την δαπάνη τους για ρεύμα στο επίπεδο πριν από την κρίση. 

Με βάση τον Δείκτη Τιμών που καταρτίζει κάθε μήνα το allazorevma.gr, η μέση τιμή που πληρώνουν αυτή την περίοδο οι καταναλωτές (η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων - το 75% - είναι πελάτες της Κρατικής Επιχείρησης Ηλεκτρισμού - της ΔΕΗ) βρίσκεται περίπου στα 24 λεπτά την κιλοβατώρα. Αυτή περιλαμβάνει τις ανταγωνιστικές και τις ρυθμιζόμενες χρεώσεις αλλά και τον ΦΠΑ. 

Τα φθηνότερα τιμολόγια που προσφέρονται όμως στην αγορά (είναι περισσότερα από ένα) χρεώνουν 17 λεπτά την  κιλοβατώρα. Η τιμή αυτή είναι περίπου ίση με την τιμή του ρεύματος πριν από την κρίση*. Αν και συνήθως αφορούν καλοπληρωτές, είναι τιμολόγια χωρίς καμία δέσμευση.

Οι τιμές όλων των Παρόχων περιλαμβάνουν την κρατική επιδότηση. Το κράτος κάνει, με αρκετή γενναιοδωρία πρέπει να ομολογήσουμε, την δική του παρέμβαση για να κρατήσει την δαπάνη για ρεύμα σε λογικά επίπεδα (χωρίς την επιδότηση η τιμή των 24 λεπτών την κιλοβατώρα θα ήταν στα 47 λεπτά). Ο ανταγωνισμός στην αγορά όμως δίνει την επί πλέον δυνατότητα στους καταναλωτές να εξαλείψουν τελείως την επιβάρυνση λόγω της κρίσης παίρνοντας αυτοί την πρωτοβουλία να ανακαλύψουν την φθηνότερη λύση. Φθάνοντας στα 17 λεπτά την κιλοβατώρα και εξοικονομώντας περισσότερα από 200 ευρώ σε ετήσια βάση για ένα μέσο καταναλωτή.

Συν Αθηνά και Χείρα Κίνει έλεγαν οι σοφοί μας Πρόγονοι. Σε σημερινή διατύπωση: Μαζί με το κράτος, κάνετε και μια επίσκεψη στο allazorevma.gr!

*Τα 17 λεπτά την κιλοβατώρα ήταν η μέση τιμή του Δείκτη Τιμών του allazorevma.gr στην περίοδο από τον Απρίλιο του 2020 μέχρι τον Ιούνιο του 2021 δηλαδή τους 14 μήνες πριν την κρίση.