Νέα Δομή Τιμολογίων στην Νέα Εποχή του Ηλεκτρισμού

Υπάρχει μια ασυμμετρία ανάμεσα στην δομή του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος και στην δομή των τιμολογίων μέσω των οποίων οι επιχειρήσεις του κλάδου ανακτούν το κόστος αυτό. Η ασυμμετρία αυτή συνίσταται στο ότι, ενώ το κόστος παραγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος είναι κατά 80% σταθερό, δηλαδή δεν εξαρτάται απο τις παραγόμενες κιλοβατώρες, η τιμολόγησή του γίνεται σε ποσοστό 90% με βάση τις παραγόμενες (και πωλούμενες) κιλοβατώρες (η ονομαζόμενη "ογκομετρική χρέωση"). Για να εξομαλυνθεί η ασυμμετρία αυτή, θα έπρεπε ο λογαριασμός μας του ηλεκτρικού να αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό (ίσως μέχρι και 80%) απο μια πάγια χρέωση (ή/και απο χρέωση που εξαρτάται όχι απο το πόσο ηλεκτρισμό καταναλώνουμε αλλά πότε).

Να σημειωθεί εξ αρχής ότι αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής αγοράς αλλά "παραδοσιακή πρακτική του κλάδου απο την γέννησή του. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους επελέγη η ογκομετρική χρέωση ιστορικά στον κλάδο, παρ' όλο που καταστρατηγεί την αρχή της κοστοστρέφειας των τιμολογίων. Το ενδιαφέρον όμως της υπόθεσης είναι ότι οι εξελίξεις στο τεχνολογικό περιβάλλον, τόσο την παραγωγή όσο και την ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας, είναι τέτοιες που θα καταστήσουν αναγκαία την δραστική αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης.

Θα επικεντρωθούμε στο παρόν σημείωμα σε μόνο μια εξέλιξη που έχει άμεση επίπτωση στην ελληνική αγορά. Αναφερόμαστε στην μείωση της ζήτησης για ηλεκτρισμό και, ακόμη πιο σημαντικό , την πρόσθετη μείωση του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ λόγω του ανταγωνισμού (με την προτροπή των δανειστών).  Η υπάρχουσα ασυμμετρία μεταξύ της δομής του κόστους και των τιμολογίων για μια εταιρεία με μεγάλο σταθερό κόστος σημαίνει ότι κάθε ευρώ που χάνεται απο την μείωση των πωλήσεων μεταφράζεται σχεδόν ολόκληρο σε μείωση κερδών (Ας σημειωθεί ότι αυτή είναι και μια προφανής εξήγηση της υιοθέτησης ιστορικά απο τον κλάδο της ογκομέτρησης - σε συνθήκες αύξησης των πωλήσεων, όπως ήταν σύνηθες απο την αρχή τη ύπαρξης του κλάδου, ή αύξηση των πωλήσεων μεταφραζόταν κατευθείαν σε αύξηση κερδών σε σχέση σχεδόν ένα πρός ένα).

Ευτυχώς υπάρχει ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος να διευκολυνθεί η ΔΕΗ να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις αυτές με παρέμβαση τη Ρυθμιστικής Αρχής. Αυτός είναι να αλλάξει η δομή τιμολόγησης των Ρυθμιζόμενων Χρεώσεων που αφορούν τη χρήση Δικτύων (Μεταφοράς και Διανομής) ώστε να μεταβάλεται μόνο με το επίπεδο της συμφωνημένης ισχύος και όχι με την κατανάλωση της περιόδου. Δεδομένου ότι η χρέωση δικτύων αποτελεί περίπου το 35-40% του συνολικού κόστους του ρεύματος, με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται στο ποσοστό αυτό σταθερότητα των εσόδων της ΔΕΗ (δεν έχει το δίκτυο μεταβλητά κόστη; Εχει αλλά είναι μικρά σε ποσοστό -π.χ. απώλειες - που σήμερα διπλοχρεώνονται γιατί περιλαμβάνονται και στην τιμή της χονδρικής). Βεβαίως η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να συνοδευτεί με ισχυρό κοστολογικό έλεγχο του σταθερού αυτού κόστους αλλά αυτό είναι κάτι που είμαστε σίγουροι ότι ήδη γίνεται με θρησκευτική ευλάβεια.

Το κόστος του Δικτύου είναι ένα απο τα μεγαλύτερα κομμάτια σταθερού κόστους του κλάδου. Το υπόλοιπο αφορά το κόστος επένδυσης σε παραγωγική δυνατότητα τέτοια ώστε να καλύπτονται οι αιχμές της ζήτησης. Περίπου το 10% της εγκατεστημένης ισχύος των εργοστασίων χρειάζεται να λειτουργεί για μόνο 100 ώρες (απο τις 8.760) του χρόνου. Τις υπόλοιπες το πληρώνουμε για να κάθεται! Πως θα αντιμετωπισθεί λοιπόν το σταθερό μέρος του κόστους της εγκατεστημένης ισχύος;

Ορισμένες επισημάνσεις: Αυτό πλέον δεν αφορά μόνο την ΔΕΗ αλλά τον κλάδο ολόκληρο. Δεύτερον, ο κλάδος το έχει αντιμετωπίσει με την χρήση "τριμερών" τιμολογίων για μεγάλους πελάτες. απο την πλευρά της ζήτησης (παράδειγμα η δομή των τιμολογίων Μέσης Τάσης της ΔΕΗ, τα οποία όμως χρειάζονται δραστική αναθεώρηση στις τιμές τους) και με διάφορες εφευρέσεις του τύπου αποδεικτικά διαθεσιμότητος , διακοπτόμενα τιμολόγια κλπ,  απο την πλευρά της παραγωγής. Τρίτον, η πρόοδος της τεχνολογίας (smart meters) θα επιτρέψει να αντιμετωπισθεί στο μέλλον με την χρήση μηχανισμών της αγοράς ακόμα και για τους μικρότερους πελάτες.

Το θέμα του σταθερού κόστους της εγκατεστημένης ισχύος είναι πολύπλοκο. Ας αρχίσουμε απο τα Δίκτυα με την απλή πρόταση παραπάνω. Στο μέλλον θα έχουμε ευκαιρία να ασχοληθούμε και με τα δυσκολότερα.

Ακόμα Μια Φορά: Ποια Είναι τα Μερίδια Αγοράς στον Ηλεκτρισμό;

Το allazorevma.gr,  η πρώτη ελληνική ιστοσελίδα σύγκρισης τιμών ρεύματος αποφάσισε να εκδίδει πλέον κάθε μήνα τους δικούς του υπολογισμούς για τα μερίδια αγοράς στην λιανική αγορά ηλεκτρισμού. Οι υπολογισμοί βασίζονται στα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΛΑΓΗΕ κάθε μήνα. Ακολουθούμε όμως ορισμένες αρχές που διαφοροποιούν τους υπολογισμούς μας από αυτούς που συνήθως δημοσιεύονται με δημοσιογραφική μόνο επιμέλεια. Οι διαφοροποιήσεις αυτές είναι οι εξής:

• Παρουσιάζουμε τα στοιχεία αφαιρώντας από την συνολική αγορά τις πωλήσεις στην Υψηλή Τάση. Συμφωνούμε δηλαδή με την ΔΕΗ ότι αυτή είναι η σωστή παρουσίαση δεδομένου ότι οι συνολικές πωλήσεις ενός από τους μεγάλους εναλλακτικούς προμηθευτές είναι μικρότερες από την κατανάλωση του μεγαλύτερου πελάτη Υψηλής Τάσης. Συνεπώς δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει ποτέ πελάτης του. Αυτό αφορά τον πρώτο σε μέγεθος καταναλωτή. Τον δεύτερο ακόμα και αν μπορούσε δεν θα τον ήθελε γιατί είναι μακράν ο χειρότερος μπαταξής της αγοράς ηλεκτρισμού.
• Παρουσιάζουμε τα στοιχεία όχι του πιο πρόσφατου μήνα αλλά τα σωρευτικά όλων των μηνών μέσα στην χρονιά. Τα ετήσια σωρευτικά στοιχεία άλλωστε υποθέτουμε ότι θα αποτελέσουν και το κριτήριο με το οποίο οποιοσδήποτε τρίτος θα αξιολογήσει την εξέλιξη της αγοράς.
• Τέλος, κάνουμε μια προσπάθεια να μεταφράσουμε τα στοιχεία αγοράς με βάση την κατανάλωση (μεγαβατώρες) σε στοιχεία με βάση τις πωλήσεις σε ευρώ. Υποθέτουμε ότι και αυτή είναι η πρακτική που πρέπει να ακολουθηθεί από ένα ανεξάρτητο κριτή. Είναι σημαντική γιατί οι τιμές και το έσοδο ανά πελάτη διαφέρουν σημαντικά μεταξύ κατηγοριών πελατών (οικιακοί, εμπορικοί, βιομηχανικοί).   

Στο τέλος Οκτωβρίου του 2016 λοιπόν, το μερίδιο αγοράς των εναλλακτικών προμηθευτών με βάση τις μεγαβατώρες, υπολογίζεται από το allazorevma.gr ότι ήταν σε ετήσια σωρευτική βάση περίπου 10% (10,15% για την ακρίβεια) . Το ποσοστό αυτό προέρχεται από ένα ποσοστό 23% για πελάτες Μέσης Τάσης και ποσοστό 5% για πελάτες Χαμηλής Τάσης (εμπορικούς και οικιακούς). Βαρύνοντας τα μερίδια αγοράς σε μεγαβατώρες με εκτιμώμενες μέσες τιμές πώλησης ανά κατηγορία πελατών υπολογίζουμε ότι το μερίδιο αγοράς σε ευρώ των εναλλακτικών προμηθευτών είναι πιο κοντά στο 9% του σωρευτικού κύκλου εργασιών του κλάδου μέχρι τώρα στο 2016 (πάντα χωρίς να υπολογίζονται οι πωλήσεις στην  Υψηλή Τάση). 

Θα επανέλθουμε με τα στοιχεία Νοεμβρίου περίπου στις 16 Δεκεμβρίου.

Η Πρόταση για Φόρο Άνθρακα στην Πολιτεία της Oυάσινγκτον (proposition I-732)

Όπως είναι γνωστό, οι Αμερικανοί στις 8 Νοεμβρίου ψήφιζαν και για ένα σωρό άλλα θέματα εκτός από τον Πρόεδρό τους. Πολλά σε πολιτειακό επίπεδο - μεταξύ αυτών και δημοψηφίσματα για συγκεκριμένα ερωτήματα. Στην πολιτεία της Ουάσιγκτον (Βορειοδυτικά) τέθηκε σε ψηφοφορία πρόταση για τον πρώτο φόρο άνθρακα στις ΗΠΑ που κωδικοποιήθηκε ως Proposition I-732. Ήταν μια πρωτοβουλία πολιτών η οποία και καταψηφίστηκε με περίπου 60% κατά και 40% υπέρ (για να υπάρχει μια καλύτερη εικόνα το 40% αντιστοιχεί σε περίπου 1 εκατομμύριο ψήφους).

Η πρόταση αυτή αξίζει της προσοχής μας γιατί ήταν σχεδιασμένη έτσι ώστε να καλύπτει τις πολιτικές προτιμήσεις των δύο αντιμαχόμενων παρατάξεων στις ΗΠΑ: των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών. Οι (τυπικοί) Δημοκρατικοί δίνουν προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ο φόρος άνθρακα είναι ένα μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή. Οι (τυπικοί) Ρεπουμπλικανοί αδιαφορούν για την κλιματική αλλαγή που την θεωρούν (λίγο πολύ) απάτη. Συγχρόνως είναι παντού και πάντα εναντίον κάθε είδους φόρου.  Η πρόταση λοιπόν για να τους ικανοποιήσει προέβλεπε ότι ο φόρος άνθρακα θα ήταν ουδέτερος στην επίπτωσή του. Θα συνοδευόταν από μειώσεις -δολάριο προς δολάριο - σε φόρους εισοδήματος προσώπων και επιχειρήσεων και έμμεσους φόρους. 

Ο φόρος υπολογίστηκε σε σχετικά υψηλό επίπεδο - ώστε να αντιστοιχεί σε ένα ποσό 25 δολαρίων τον τόνο (στην ευρωπαϊκή αγορά δικαιωμάτων εκπομπών κοστίζει σήμερα περίπου 5 ευρώ τον τόνο). Οι σχεδιαστές της πρότασης χρησιμοποίησαν ως βάση ανάλογο φόρο που έχει ήδη εισαχθεί και λειτουργεί με επιτυχία στην πολιτεία της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά ( που συνορεύει με την αμερικανική πολιτεία της Ουάσιγκτον).

Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι οι πιο "πράσινοι" από τους Δημοκρατικούς τοποθετήθηκαν αρνητικά στην πρόταση Ι-732, παρ' όλο που αποτελούσε έναν τρόπο να συμφωνήσουν οι δύο παρατάξεις σε ένα κοινό τόπο. Αντίθετα, πολλοί επώνυμοι Ρεπουμπλικανοί (όπως ο καθηγητής οικονομικών στο Harvard Gregory Mankiw - σύμβουλος του πρώην προέδρου Μπους) ήταν θερμοί υποστηρικτές.

Ένα δυνατό σημείο της αμερικανικής δημοκρατίας είναι η δυνατότητα δοκιμής και λάθους στην εφαρμογή εναλλακτικών πολιτικών στις πολιτείες (τα "εργαστήρια της δημοκρατίας"). Η ευελιξία αυτή λείπει από την Ευρώπη. Παράδειγμα η πρόταση Ι-732. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με την πρόταση καθεαυτή, το γεγονός είναι ότι οι πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών μελών της ΕΕ (και μεταξύ αυτών οι Έλληνες) δεν έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν άμεσα την δική τους άποψη στο φλέγον αυτό θέμα.

Οι γενικότητες περί Δημοκρατίας είναι εύηχες. Είμαστε όλοι δημοκράτες πλέον. Ο "διάβολος" όμως κρύβεται στις λεπτομέρειες εφαρμογής των δημοκρατικών διαδικασιών.

Χαράς Eυαγγέλια : To allazorevma.gr Aποφαίνεται: Η Αγορά Hλεκτρισμού "δουλεύει" Σωστά

Τα στοιχεία το αποδεικνύουν. Οι τιμές για τους καταναλωτές στην λιανική μειώνονται με ρυθμό ανάλογο με αυτόν της χονδρικής. Αυτό είναι σημάδι ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των προμηθευτών είναι έντονος και προς όφελος των καταναλωτών. Στα γραφήματα που ακολουθούν παρουσιάζεται η εξέλιξη της οριακής τιμής του συστήματος (από τον ΛΑΓΗΕ) σε σχέση με τις τιμές του φθηνότερου κάθε φορά προμηθευτή (μέσος όρος μηνός από τα στοιχεία του allazorevma.gr). Στο πρώτο γράφημα φαίνεται η εξέλιξη των τιμών στο προηγούμενο δωδεκάμηνο για οικιακούς καταναλωτές και στο δεύτερο οι τιμές για καταναλωτές Μέσης Τάσης και τιμολογίου Γ22.

Αυτό που είναι ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον είναι ότι ο ρυθμός πτώσης των τιμών λιανικής στους "μικρούς" πελάτες ήταν λίγο μεγαλύτερος από τον ρυθμό πτώσης της οριακής τιμής - με αποτέλεσμα τα περιθώρια των προμηθευτών να μικρύνουν. Ένδειξη εντεινόμενου ανταγωνισμού.

Τα στοιχεία περιλαμβάνουν τις εκπτώσεις για καλοπληρωτές που έκανε μόδα πρώτη η ΔΕΗ. Να σημειωθεί ότι η επίδραση των δημοπρασιών τύπου ΝΟΜΕ που μείωσαν ακόμα περισσότερο την τιμή χονδρικής αναμένεται να γίνει εμφανής τους επόμενους μήνες.

Το allazorevma.gr θα είναι εδώ να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό αλλά και τους "Policy Makers"* της χώρας (δεδομένου ότι τα στοιχεία που παρουσιάζονται δείχνουν ότι έκαναν κάτι καλό-χωρίς ίσως να το καταλάβουν).

*Policy Makers: Σχεδιαστές (ενεργειακής) πολιτικής

Η Ελληνική Γαλαντομία στην Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας

Το ελληνικό κράτος ακολουθεί και εφαρμόζει συνήθως πολιτικές (και καλά κάνει) άλλων προηγμένων Ευρωπαϊκών κρατών. Άλλωστε οι περισσότερες από τις πολιτικές αυτές υιοθετούνται υποχρεωτικά γιατί η χώρα είναι μέλος της ΕΕ. Παρατηρούμε όμως ότι με μεγάλη συχνότητα γινόμαστε πολύ "χουβαρντάδες" στην εφαρμογή ή, αν το πούμε διαφορετικά, "πιο Γερμανοί από τους Γερμανούς". Μερικά παραδείγματα από τον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι Γερμανοί αποφάσισαν να αμείψουν την παραγωγή από Φωτοβολταϊκά με υψηλή τιμή καθορισμένη για 20 χρόνια - την περίφημη feed in tariff. Για εγκαταστάσεις σε στέγες την υπολόγισαν στα 450 ευρώ την μεγαβατώρα. Οι Έλληνες υπερθεμάτισαν : 550 ευρώ την μεγαβατώρα. Για εγκαταστάσεις που έχουν τουλάχιστον 20% καλύτερη απόδοση στην Ελλάδα λόγω περισσότερης ηλιοφάνειας. 

Οι Γερμανοί αποφάσισαν να αμείψουν τις μεγάλες τους βιομηχανίες για υπηρεσίες διακοπτόμενου φορτίου. Σε ένα σύστημα με αιχμή τα 83 γιγαβάτ ζήτησαν  από την βιομηχανία 3 γιγαβάτ. Στην Ελλάδα με αιχμή συστήματος τα 9 γιγαβάτ ζητάμε 1,2 γιγαβάτ - 3,5 φορές περισσότερα κατ' αναλογία.

Οι Εγγλέζοι αποφάσισαν να αμείψουν τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας για την παροχή μακροπρόθεσμης εφεδρείας. Έκαναν την σχετική δημοπρασία και η τιμή (για εφεδρεία κατά την διάρκεια του 2017) ήταν περίπου 26.000 ευρώ το μεγαβάτ τον χρόνο. Οι Ελληνικές αρχές αποφάσισαν (χωρίς δημοπρασία) ότι η διοικητικά ορισμένη τιμή (μέχρι να γίνουν κάποτε οι δημοπρασίες) θα είναι 40,000 ευρώ το μεγαβάτ τον χρόνο. Για ένα σύστημα που έχει περιθώριο εφεδρείας αυτή την στιγμή περίπου 50%.

Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται τόσο συχνά δεν είναι ίσως πλέον σύμπτωση. Η γαλαντομία φαίνεται ότι είναι στο DNA  της κοινωνίας μας. Δεν είμαστε εμείς σαν τον Γερμανό τουρίστα που παραγγέλνει για μεσημεριανό μια χωριάτικη σαλάτα. Είμαστε χουβαρντάδες πως να το κάνουμε!

  

Να Αναλάβουν οι Προμηθευτές Ρεύματος το "Εξοικονομώ"!

Με τη ευκαιρία του επανασχεδιασμού του προγράμματος "εξοικονομώ κατ΄οίκον" επαναφέρουμε ελαφρά ανανεωμένη μια πρόταση που έγινε (πολύ διακριτικά είναι η αλήθεια) απο την Clarus ESCo πριν απο δύο χρόνια για την διαχείριση του προγράμματος. Η πρόταση αυτή δεν είναι καινοτομική. Είναι μια "παραλλαγή" ανάλογης αμερικανικής εμπειρίας, που στον τομέα των ενεργειακών παρεμβάσεων είναι εξαιρετικά βαθιά στον χρόνο (απο την δεκαετία του '70) και συνεπώς προσφέρει χρήσιμα μαθήματα επιτυχιών αλλά και αποτυχιών.  

Συγκεριμένα αναφερόμαστε στο PACE (Property Assessed Clean Energy). Το PACE  είναι μια θεσμική καινοτομία που μας έρχεται από την Καλιφόρνια. Ακόμα ειδικότερα από το Berkeley - που τυχαίνει να είναι μια από τις πιο "αριστερόφρονες" (με την αμερικανική ταξινόμηση) περιοχές των ΗΠΑ. Είναι μια διαδικασία με την οποία χρηματοδοτούνται ομαδοποιημένες επενδύσεις ιδιωτών σε ενεργειακές παρεμβάσεις στα σπίτια τους (περιλαμβάνονται φωτοβολταικά με net metering). Η ομαδοποίηση γίνεται από την τοπική αυτοδιοίκηση και η χρηματοδότηση από τις κεφαλαιαγορές με την έκδοση δημοτικών ομολόγων. Η αποπληρωμή γίνεται μέσω των φόρων περιουσίας που εισπράττουν οι δήμοι από τους ιδιοκτήτες (γι αυτό και το "Property Assessed").

Που είναι η καινοτομία? Στην ομαδοποίηση που επιτρέπει: α) να διευκολύνονται οι ιδιοκτήτες γιατί χρηματοδοτούνται με ελάχιστη προσπάθεια και κίνδυνο. β) να επιτυγχάνονται εξαιρετικοί όροι χρηματοδότησης από τις κεφαλαιαγορές δεδομένου ότι η είσπραξη των φόρων περιουσίας έχει καλό ιστορικό εισπραξιμότητας (ή τουλάχιστον γνωστό για κάθε δήμο).

Είναι η θεσμική αυτή καινοτομία εφαρμόσιμη στην Ελλάδα? Με πρώτη ματιά φαίνεται "Ονειρο Θερινής Νυκτός". Αυτό γιατί υπάρχουν αναφορές σε δύο θεσμούς που στην Ελλάδα έχουν προβλήματα:  "Δήμοι" και "Κεφαλαιαγορές". Από μια άλλη οπτική γωνιά όμως, ο θεσμός ταιριάζει σαν γάντι στην Ελλάδα αν θυμηθεί κανείς ότι έχουμε πλέον περήφανη παράδοση να εισπράττουμε φόρους περιουσίας μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού. Και μάλιστα με πολύ καλό ρυθμό εισπραξιμότητας. Δεν είναι κακόγουστο αστείο. Είναι ευκαιρία.

Οι προμηθευτές ηλεκτρισμού (ή φυσικού αερίου) μπορούν (προβλέπουμε εθελοντικά για λόγους διαφοροποίησης απο τον ανταγωνισμό αλλά και την μεγαλύτερη διακράτηση πελατών που θα δεσμεύονται για την διάρκεια αποπληρωμής της επένδυσης), να διευκολύνουν (όπως είναι υποχρεωμένες την οδηγία 27/2012 της ΕΕ και τον ελληνικό νόμο απο 1/1/2017) μέσω των λογαριασμών τους ("on bill" financing) την διαδικασία χρηματοδότησης των πολλών μικρών ενεργειακών παρεμβάσεων στα σπίτια των πελατών τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας θα πρέπει να παίξουν τον ρόλο των δήμων για λόγους που δεν είναι ανάγκη να αναλύσουμε εδώ. 

Δεν κομίζουμε γλαύκα στην Αθήνα μέσω Berkeley. Κάτι παρόμοιο, σε μικρή έκταση, κάνει η ΕΠΑ Αττικής χρηματοδοτώντας μέσω των λογαριασμών φυσικού αερίου την μετατροπή του καυστήρα. Η διαχείριση του παρόμοιoυ πρόγραμματος στην Μεγάλη Βρετανία ("Green Deal") έγινε απο τους προμηθευτές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου.

Η γενίκευση της προσπάθειας θα είχε θετικές επιπτώσεις αν συνδυαζόταν επίσης με την δυνατότητα οι ενεργειακές παρεμβάσεις να υλοποιούνται μέσω συμβάσεων ενεργειακής απόδοσης. Αν δηλαδή στην διαδικασία συμμετείχαν Εταιρείες Ενεργειακών Υπηρεσιών που θα αναλάμβαναν μέρος του λειτουργικού κινδύνου της επένδυσης και θα ενεργούσαν ως επαληθευτές της ενεργειακής απόδοσης. Αυτό θα είναι μια καλή ευκαιρία για την ανάπτυξη των εταιρειών αυτών που είναι μόνιμος αλλά δύσκολα επιτεύξιμος στόχος των ευρωπαικών πολιτικών για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Συνοπτικά: Αντί το ΕΤΕΑΝ μέσω του "εξοικονομώ κατ'οίκον" να επιδοτεί δεκάδες χιλιάδες μικρο-επενδύσεις ενεργειακής αναβάθμισης, να χρηματοδοτεί με ευνοικούς όρους τους (πρόθυμους) προμηθευτές ενέργειας για την εφαρμογή ενός σχεδίου που να μοιάζει με το PACE. Οι "ευνοικοί" όροι θα μειώνουν το κόστος χρηματοδότησης για τον ιδιώτη αλλά θα καλύπτουν και ένα μέρος του πιστωτικού κινδύνου που αναλαμβάνουν οι Προμηθευτές. 

Το Στοίχημα του allazorevma.gr

Κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία είναι ένα στοίχημα. Αυτό ισχύει και για την πρώτη ιστοσελίδα σύγκρισης τιμών ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα το allazorevma.gr. Ποιο είναι λοιπόν το στοίχημα του allazorevma.gr; Στην πραγματικότητα είναι δύο:

Το πρώτο είναι η υπόθεση ότι η εντιμότητα (ακεραιότητα, αξιοπρέπεια, αντικειμενικότητα - όπως οι αξίες αυτές προσλαμβάνονται από το ευρύ κοινό) έχει, εκτός από ηθική, και χρηματική αξία. Αξία μάλιστα που είναι αρκετή για να καλύψει το πλήρες κόστος της παραγωγής και διάθεσής της.

Το δεύτερο στοίχημα είναι η υπόθεση ότι σε μια αγορά με περισσότερους από 2 (3 το πολύ) "παίκτες", η προσυνεννόηση (Collusion) είναι πρακτικά αδύνατη (με την προϋπόθεση ότι η "συλλογικότητα" όπως αυτή εκφράζεται από το κράτος παραμένει ουδέτερη).

Παρατήρηση. Το αν θα κερδηθούν τα στοιχήματα είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα "κουλτούρας" παρά ορθολογικά ειλημμένων αποφάσεων. 

Πως πάμε - κερδάμε; "The jury is still out" λένε οι αγγλοσάξονες. Το δικαστήριο ακόμα συνεδριάζει  - και θα συνεδριάζει μέχρι να βγεί να τραγουδήσει η χοντρή κυρία. Θα ενημερώσουμε για την απόφαση. 

Ας Βοηθήσουμε τους Προμηθευτές Ρεύματος να Πάρουν την Σωστή Απόφαση

Διεξήχθη πρόσφατα η πρώτη από τις δημοπρασίες τύπου "ΝΟΜΕ" μέσω των οποίων η ΔΕΗ αναγκάστηκε να προπωλήσει (με ανταγωνιστική διαδικασία) στους υπόλοιπους προμηθευτές ενέργεια ίση με περίπου το 8% της ετήσιας κατανάλωσης στην χώρα. Το αποτέλεσμα είναι εν δυνάμει εξαιρετικά ευνοϊκό για τον Έλληνα καταναλωτή. Το "εν δυνάμει" γιατί για να υπάρξει ωφέλεια για τον καταναλωτή πρέπει να δράσει και αυτός. "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Εξηγούμε:

Οι ανταγωνιστές της ΔΕΗ αγόρασαν στην δημοπρασία, σε τιμή περίπου 11% φθηνότερη από την μέση τιμή που αγόραζαν μέχρι τώρα μέσω της χονδρικής (42-37,5=4,5/42=11%), ενέργεια ίση περίπου με αυτή που είχαν πωλήσει το προηγούμενο δωδεκάμηνο στους ήδη πελάτες τους (περίπου 4 εκατομμύρια μεγαβατώρες).  Η χαμηλή τιμή αυτή μάλιστα είναι σταθερή για το επόμενο δωδεκάμηνο. Με μια μόνο προϋπόθεση- να χρησιμοποιήσουν την ενέργεια μεταπουλώντας την. Γιατί αν τους "μείνει" θα ζημιωθούν αφού θα την έχουν ήδη πληρώσει.

Έχουμε λοιπόν Προμηθευτές που διαθέτουν σε χαμηλή και σταθερή τιμή για ένα χρόνο αρκετή ενέργεια για να καλύψουν τους ήδη πελάτες τους ή να κερδίσουν νέους. Στην πρώτη περίπτωση θα έχουν αυξημένα κέρδη. Στην δεύτερη θα μεγαλώσουν ταχύτατα το μερίδιο αγοράς τους προσφέροντας ανταγωνιστικές τιμές. Αναμένουμε όλοι ότι ο "εν δυνάμει" ανταγωνισμός θα τους οδηγήσει στην δεύτερη λύση. 

Οι καταναλωτές θα τους βοηθήσουν πολύ να επιλέξουν αυτή την κοινωνικά ωφέλιμη λύση αν: α) αυτοί που έχουν ήδη αλλάξει προμηθευτή ενοχλήσουν τον Προμηθευτή τους για μια καλύτερη συμφωνία. β) αυτοί που δεν έχουν αλλάξει τεθούν σε εγρήγορση γιατί θα υπάρξουν σύντομα εξαιρετικά καλές προσφορές στην αγορά. 

Υπάρχει μάλιστα ενα αξιόπιστο, ανεξάρτητο και φιλικό εργαλείο που μπορεί να τους βοηθήσει: το allazorevma.gr. Συν Αθηνά και χείρα (ή "ποντίκι" τέλος πάντων) κίνει λοιπόν.