Το Αμερικανικό "Dash for Gas"

Μια απο τις πιό σημαντικές εξελίξεις της αρχής του 21ου αιώνα στην παγκόσμια αγορά ενέργειας είναι  η στροφή των ΗΠΑ στο φυσικό αέριο που έγινε δυνατή κυρίως με την χρήση της τεχνολογίας του "fracking"  που έχουμε στο παρελθόν περιγράψει συνοπτικά. Οι ειδήμονες προσπαθούν να δούν τις μελλοντικές επιπτώσεις της εξέλιξης αυτής που οδηγεί την Βόρεια Αμερική σε ενεργειακή αυτάρκεια για το υπόλοιπο του 21ου αιώνα. Επεσαν όμως στην αντίληψή μας, σε μια έκθεση της Goldman Sachs, δύο γραφήματα που δείχνουν με παραστατικό τρόπο τις αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί: Την κατάρρευση τη παραγωγής ηλεκτρισμού απο άνθρακα και το πραγματικά τεράστιο χάσμα ανάμεσα στις τιμές του φυσικού αερίου μεταξύ των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Μ. Βρετανίας. Τροφή για σκέψη. (Δυστυχώς η Goldman Sachs υποστηρίζει ότι η αμερικανική αγορά φυσικού αερίου είναι "κλειστή", που σημαίνει ότι η επίδρασή της σε παγκόσμιο επίπεδο θα είναι μικρή. Οι αμερικανοί συνεπώς θα απολαύσουν μόνοι το σχετικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα).

Απάντηση σε μια Ερώτηση που Δεν Έγινε

Αν είχατε τη ευκαιρία (σας έκαναν για μια μέρα πρωθυπουργό!..) με μια μόνο νομοθετική ρύθμιση να εξασφαλίσετε την μακροημέρευση και εξορθολογισμό της αγοράς οικιακών φωτοβολταικών ποιά θα ήταν? Κανείς δεν έκανε την ερώτηση αυτή στην Clarus esco, έχουμε όμως μια καλή ιδέα (κατά την άποψή μας) και βρίσκουμε σκόπιμο να την δημοσιοποιήσουμε.

Η μια και μοναδική ρύθμιση θα προέβλεπε, για τα οικιακά φωτοβολταικά, την δυνατότητα να αποκτήσουν τρίτοι δηλαδή επιχειρήσεις και όχι όπως σήμερα αποκλειστικά οι ιδιοκτήτες των ακινήτων, την ιδιοκτησία των εγκαταστάσεων και συνεπώς των σχετικών χρηματορροών απο την πώληση της ενέργειας,  Ο ιδιοκτήτης του οικήματος θα έρχεται σε συμφωνία με επιχείριση που  «ομαδοποιεί» οικιακές εγκαταστάσεις στην οποία θα νοικιάζει την στέγη του για ορισμένο χρονικό διάστημα.  Οπως πολλές καλές ιδέες, η πολιτική αυτή εφαρμόζεται με επιτυχία στις αγγλοσαξωνικές χώρες είτε αυτές εφαρμόζουν συστήματα εγγυημένης τιμής (feed in tariffs-Μ. Βρετανία) είτε την μέθοδο του net metering (ΗΠΑ-Καλιφόρνια). Η ρύθμιση αυτή έχει πολλαπλά πλεονεκτήματα:

• Θα επιτρέψει με τη δημιουργία κατάλληλου μεγέθους την πρόσβαση σε χρηματοδότηση των ομαδοποιημένων αυτών επενδύσεων με πολύ καλύτερους όρους είτε μέσω της κεφαλαιαγοράς (π.χ όπως σε ΗΠΑ, Μ. Βρετανία) είτε μέσω ιδρυμάτων με ειδίκευση στην μακροπρόθεσμη πίστη (όπως στην Γερμανία μέσω της KfW). 
• Θα δώσει τη ευκαιρία σε ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δανειστούν (και αυτοί είναι πια πολλοί και κατά τεκμήριο οι πιο αδύναμοι οικονομικά) να εγκαταστήσουν το ΦΒ τους χωρίς να χρειάζεται να δανειστούν οι ίδιοι.
• Η ποιότητα της λειτουργίας  και συντήρησης των εγκαταστάσεων θα βελτιωθεί δραματικά καθώς οι επιχειρήσεις / ιδιοκτήτες τους θα έχουν ισχυρό κίνητρο να τις κρατούν σε καλή κατάσταση.
• Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ρύθμιση αυτή και η ομαλοποίηση της χρηματοδότησης που θα επιτρέψει, θα προετοιμάσει με τον καλύτερο τρόπο τη  προσαρμογή στο net metering δηλαδή τον μηδενισμό της επιδότησης των τιμολογίων για τα ΦΒ.  Στην Ελλάδα είναι πια πραγματικότητα ότι το κόστος παραγωγής απο οικιακά ΦΒ είναι ανταγωνιστικό προς την λιανική τιμή της ΔΕΗ.  Ο κύριος λόγος για τον οποίο εφαρμόστηκαν οι εγγυημένες τιμές έχει ήδη εκλείψει. Αυτό θα κάνει όλο και δυσκολότερη την υπεράσπισή τους απο τους πολιτικούς. Στο μέλλον συνεπώς οι επιχειρήσεις του χώρου δεν θα πωλούν ΦΒ εγκαταστάσεις άλλα ηλεκτρικό ρεύμα (σε ανταγωνισμό και συμπληρωματικά προς τη ΔΕΗ). Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την ομαδοποίηση (aggregation) και μαζική χρηματοδότηση των εγκαταστάσεων. Η μαζική χρηματοδότηση προαπαιτεί μια μικρή αλλαγή στα σχετικά δικαιώματα ιδιοκτησίας (property rights). Απλό my dear Watson!

Φωτοβολταικές Εμπειρίες-Τρία Χρόνια Μετά

Τα τελευταία 3 χρόνια, μέσα στην χωρίς προηγούμενο κρίση, εγκαταστάθηκαν σε οροφές και στέγες σπιτιών σε όλη την Ελλάδα περίπου 30,000 φωτοβολταικά συστήματα ισχύος μέχρι 10 KW. Το συνολικό κόστος τους πρέπει να πλησίασε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, απο το οποίο περίπου τα 500 εκατομμύρια χρηματοδοτήθηκαν απο Τράπεζες και τα υπόλοιπα απο τα ίδια κεφάλαια των ιδιωτών/ιδιοκτητών των σπιτιών. Οι εγκαταστάσεις αυτές παράγουν περίπου 420 γιγαβατώρες ηλεκτρισμού τον χρόνο (περίπου το 0,8% της συνολικής ζήτησης στην χώρα) και αποδίδουν εισόδημα στους ιδιοκτήτες τους συνολικά περίπου 220 εκατομμύρια ευρώ.