Κανένα Εμπόδιο στην Αλλαγή Παρόχου - Ούτε στους Κακοπληρωτές!

(Το κείμενο που ακολουθεί είναι η συνεισφορά της Clarus ESCo στην σχετική διαβούλευση της ΡΑΕ, Μάιος  2021)

Προτείνουμε να μην τεθεί κανένα εμπόδιο στην αλλαγή παρόχου για καταναλωτές με ληξιπρόθεσμες οφειλές γιατί η προσπάθεια να λυθεί ένα μη υπαρκτό (ή στην χειρότερη περίπτωση αμελητέο) πρόβλημα, οδηγεί σε νόθευση του ανταγωνισμού και δημιουργεί αντικίνητρα για την καινοτομία.

Η ορθή επιλογή των πελατών, η αξιολόγηση της πιστοληπτικής τους ικανότητας και η επιμέλεια στην είσπραξη των οφειλών αποτελούν απαραίτητες (sine qua non) και σημαντικές δεξιότητες/ικανότητες που πρέπει να διαθέτει μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην λιανική αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου. Όπως και σε κάθε άλλη λιανική αγορά, αλλά ειδικά στις αγορές ενέργειας, ο ανταγωνισμός μπορεί να περιλαμβάνει μεθόδους και πολιτικές που αντιμετωπίζουν με  καινοτομικό τρόπο το κοινωνικό χαρακτήρα του αγαθού. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις του Κώδικα Προμήθειας εξασθενίζουν τα κίνητρα για τους προμηθευτές να βελτιώσουν τις δεξιότητες αυτές και να δοκιμάσουν να εφαρμόσουν καινοτομίες. 

Αντίθετα, η ύπαρξη εμποδίων στην αλλαγή παρόχου λόγω χρεών ευνοεί τους παρόχους με τις χαμηλότερες επιδόσεις και συνεπώς μειώνει την ένταση του ανταγωνισμού. Αντίθετα από την διακινούμενη ανεκδοτολογικού χαρακτήρα πληροφόρηση, και με βάση την δική μας εμπειρία στην διαχείριση αλλαγών Παρόχου, δεν υπάρχει Πάροχος (τουλάχιστον μεταξύ των εναλλακτικών) που διακινδυνεύει να  αποδεχθεί ως πελάτες του κακοπληρωτές. Αλλά ακόμα και αν υπάρχει - αρκεί να αφεθεί η αγορά να θέσει όρια σε τέτοιες επιχειρηματικές πρακτικές.

Το υπαρκτό πρόβλημα στην αγορά ηλεκτρισμού είναι η μεταφορά των κακοπληρωτών στον Πάροχο Καθολικής Υπηρεσίας, που έχει γίνει πλέον ο 6ος μεγαλύτερος στην αγορά. Η διαδικασία φαίνεται ότι δημιουργεί λανθασμένα κίνητρα στους προμηθευτές οι οποίοι "ξεφορτώνονται" τους πελάτες με οφειλές, αδιαφορούν γι' αυτούς και αναμένουν την επιδότηση από τον λογαριασμό των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας κοινωνικοποιώντας έτσι τα χρέη. Αυτό πρέπει να αλλάξει σε πρώτη προτεραιότητα με την υιοθέτηση λύσεων καινοτομικών για την χώρα αλλά δοκιμασμένων στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα την τοποθέτηση μετρητών προπληρωμής στους δύστροπους πελάτες ως υποκατάστατο της μεταφοράς τους στον Πάροχο Καθολικής Υπηρεσίας. Η εφαρμογή της λύσης αυτής θα εξασφάλιζε σε μεγάλο βαθμό και την επίλυση του προβλήματος (στον βαθμό που υπάρχει) που προτίθεται να λύσει η προτεινόμενη τροποποίηση. 

ΟΙ Έξυπνοι Μετρητές Θέλουν (ίσως) Τιμολόγια Netflix

Εγκαθιστούμε τους έξυπνους μετρητές για να προσεγγίσουμε το Ιερό Δισκοπότηρο της ελεύθερης αγοράς στον ηλεκτρισμό. Το σημείο που η οριακή τιμή στην αγορά ισούται με το οριακό κόστος. Η θεωρία λέει ότι στο σημείο αυτό μεγιστοποιείται η κοινωνική ωφέλεια από την κατανάλωση του αγαθού. Αυτό σημαίνει όμως ότι η τιμή στον καταναλωτή θα πρέπει να αλλάζει πολύ συχνά - κάθε πεντάλεπτο για παράδειγμα - γιατί το (οριακό) κόστος του ρεύματος αλλάζει επίσης στο ίδιο διάστημα.

Αν ο μετρητής είναι "έξυπνος" δεν έχει πρόβλημα να καταμετρά την κατανάλωσή μας και να στέλνει τα δεδομένα στον προμηθευτή μας για να μας τιμολογεί ανά πεντάλεπτο. Το πρόβλημα είμαστε εμείς - όπως συνήθως συμβαίνει. Δεν είναι προφανές ότι η δυναμική τιμολόγηση θα γίνει αποδεκτή από όλους τους καταναλωτές. Η εμπειρία δείχνει αντίθετα ότι θα την αποδεχθούν ελάχιστοι. Πιλοτικά προγράμματα που έχουν γίνει στην Καλιφόρνια έχουν δείξει ότι το ποσοστό αποδοχής ήταν περίπου στο 10% των (επιλεγμένων) καταναλωτών. Τα πρώτα δυναμικά τιμολόγια που προσφέρθηκαν εμπορικά στο Τέξας είχαν (λίγο πριν ο προμηθευτής χρεωκοπήσει) 30.000 πελάτες - αμελητέο ποσοστό των καταναλωτών της πολιτείας. Στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η πλειοψηφία των καταναλωτών έχει πλέον εγκατεστημένο έξυπνο μετρητή. Σε ελάχιστους όμως προσφέρονται δυναμικά τιμολόγια.

Οι καταναλωτές όχι μόνο δεν προσελκύονται από δυναμικά τιμολόγια, αλλά έχουν αποκτήσει θετικές εμπειρίες από τιμολογήσεις τύπου Netflix - τύπου "μπουφέ". Πληρώνεις ένα σταθερό ποσό και καταναλώνεις όσο μπορείς. Πως θα συνδυαστούν λοιπόν τα οφέλη από τον έξυπνο μετρητή με τις προτιμήσεις των καταναλωτών; Πολλοί ερευνούν το θέμα και καλό θα ήταν να τους παρακολουθούμε και εμείς αφού φιλοδοξούμε να γεμίσουμε τον  κόσμο με έξυπνους μετρητές . Γιατί θα βρούμε το πρόβλημα μπροστά μας.

Ιδού λοιπόν μια ιδέα από τις ΗΠΑ (βλέπε αναφορά): Ο προμηθευτής πράγματι θα προσφέρει σταθερό τιμολόγιο στον πελάτη. Όχι μόνο σταθερό στην τιμή αλλά στο ποσό. Ο λογαριασμός στον πελάτη θα είναι μόνο πάγιο - τίποτα άλλο. Θα υπάρχει όμως ένα αντάλλαγμα. Ο καταναλωτής θα παρέχει το δικαίωμα στον Προμηθευτή να ελέγχει μέσω του έξυπνου μετρητή την διαχείριση ορισμένων βασικών συσκευών του - κυρίως ενός κεντρικού θερμοστάτη (για τις λειτουργίες HVAC - Θέρμανσης, Εξαερισμού, Κλιματισμού) η της μπαταρίας του ηλεκτρικού του αυτοκινήτου.

Η συμφωνία αυτή θα είναι περιορισμένης διάρκειας (ενός χρόνου) και προφανώς θα τροποποιείται όταν αλλάζει το προφίλ κατανάλωσης (π.χ. όταν ο πελάτης αγοράσει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο). Αυτό θα είναι εύκολο γιατί μέσω του μετρητή ο Προμηθευτής θα έχει στην διάθεσή του πλήρη εικόνα του προφίλ κατανάλωσης και της εξέλιξης του.

Προϋπόθεση να λειτουργήσει το σχήμα αυτό είναι ο Προμηθευτής να μπορεί να πωλήσει στον διαχειριστή του δικτύου τις υπηρεσίες που ο έλεγχος της κατανάλωσης του δίνει την δυνατότητα να προσφέρει. Υπηρεσίες που αναφέρονται με την κοινή ονομασία Διαχείριση Ζήτησης. 

Ο οικονομικός υπολογισμός που βρίσκεται στην βάση αυτού του σχεδιασμού είναι: Ο Προμηθευτής χρεώνει ένα κόστος αντιστάθμισης (hedging premium) τον καταναλωτή πελάτη του για να τηρήσει την υπόσχεση του για πάγια χρέωση (Υπολογίζεται ότι αυτό αυξάνει κατά 7% το κόστος του προμηθευτή). Από την άλλη μεριά, μοιράζεται μαζί του την αμοιβή για υπηρεσίες διαχείρισης ζήτησης που εισπράττει από το δίκτυο. Οι αισιόδοξοι σχεδιαστές του τιμολογίου αυτού υπολογίζουν ότι τελικά όλοι θα είναι ικανοποιημένοι. Ο πελάτης με χαμηλότερη (σε σχέση με το συμβατικό ογκομετρικό τιμολόγιο) και σταθερή δαπάνη και ο προμηθευτής με ένα μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους.

Από ότι γνωρίζουμε ο σχεδιασμός αυτός τιμολογίου τύπου Netflix δεν είναι προς το παρόν εμπορικά διαθέσιμος - κυρίως γιατί όπως προαναφέρθηκε είναι προαπαιτούμενο η δυνατότητα του Δικτύου να αμείβει τις υπηρεσίες διαχείρισης ζήτησης με μαζικό ομαδοποιημένο τρόπο (ίσως το πρόβλημα το έχει λύσει στην Μ. Βρετανία η Octopus που προσφέρει σε ιδιοκτήτες ηλεκτρικών αυτοκινήτων εκπτώσεις στο λογαριασμό τους έναντι της διαχείρισης της μπαταρίας τους για προσφορά υπηρεσιών στο δίκτυο). Έχει όμως οικονομική λογική και αντιμετωπίζει το σοβαρό πρόβλημα της αποδοχής από τους καταναλωτές των έξυπνων μετρητών. 

Η επένδυση σε υποδομή έξυπνων μετρητών θα αποδώσει στο κοινωνικό σύνολο μόνο όταν προσφερθούν υπηρεσίες που οι καταναλωτές θα αποδεχθούν - ή καλύτερα θα προτιμήσουν. Αυτό είναι δουλειά των Προμηθευτών ηλεκτρισμού και ο σχεδιασμός καινοτομικών τιμολογίων ίσως η σημαντικότερη ευθύνη τους. Πηγή κινδύνων και ευκαιριών.

Αναφορά: Fixed Bill+:Making Rate Design Innovation Work for Consumers, Electricity Providers and the Environment, Working Paper, June 2020, The Brattle Group, Energy Impact Partners

Συνεχίζονται οι Αυξητικές Τάσεις στο Ρεύμα - Πιθανόν να Επιταχυνθούν

Ο Δείκτης Τιμών Ρεύματος με στοιχεία Απριλίου 2021 που υπολογίζει το allazorevma.gr, η πρώτη ιστοσελίδα σύγκρισης τιμών ρεύματος στην Ελλάδα, είχε άνοδο σε σχέση με τον δείκτη με στοιχεία Μαρτίου. Ο Δείκτης Ανταγωνιστικών τιμών αυξήθηκε από 97,52 σε 97,75 ευρώ την μεγαβατώρα. Η αύξηση θα ήταν μεγαλύτερη αν δεν υπήρχε η σταθερότητα της τιμής της ΔΕΗ αλλά και το σχετικά σταθερό μερίδιο αγοράς της (στην πράξη ελαφρά μειωμένο τον Απρίλιο).

Οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις δεν μεταβλήθηκαν, οπότε ο Συνολικός Δείκτης Τιμών Ρεύματος για οικιακούς καταναλωτές,  περιλαμβανομένου του ΦΠΑ αυξήθηκε από 162,36 σε 162,61 ευρώ την μεγαβατώρα. Οι τιμές των εναλλακτικών παρόχων κυμάνθηκαν από 78 έως 103 με μέσο όρο τα 88,95 ευρώ την μεγαβατώρα αυξημένο κατά 2,19% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (87,04). Συνολικά στο τελευταίο εξάμηνο, η μέση τιμή των εναλλακτικών παρόχων αυξήθηκε κατά 14,53% ενώ ο συνολικός δείκτης ανταγωνιστικών χρεώσεων που περιλαμβάνει και την ΔΕΗ αυξήθηκε κατά 4,78%.

Στο Πίνακα που ακολουθεί φαίνεται η εξέλιξη του περιθωρίου μεταξύ των τιμών αγοράς και πώλησης από τους εναλλακτικούς. Μέχρι τώρα, παρά την αύξηση της τιμής στην χονδρική,  η ΔΕΗ κρατούσε το επίπεδο των τιμών της σταθερό. Ήδη όμως ανακοίνωσε ότι θα μετακυλήσει μέρος της αύξησης του κόστους των δικαιωμάτων CO2 στους καταναλωτές από τον Μάιο. Αυτό θα έχει αυξητική επίπτωση στις τιμές αλλά θα χαλαρώσει τον στραγγαλισμό των περιθωρίων των εναλλακτικών παρόχων.

Ούτε 5G ούτε "Έξυπνοι" Μετρητές Χωρίς Ελεύθερες Ανταγωνιστικές Αγορές

Εντυπωσιάζονται πολλοί συμπολίτες μας από τις διαφημίσεις τηλεπικοινωνιακών παρόχων που παρουσιάζουν ένα θαυμαστό καινούργιο κόσμο που μας περιμένει με την εφαρμογή της τεχνολογίας 5G. Ορισμένοι "Άπιστοι Θωμάδες" όμως αναρωτιούνται πόσες από τις υπηρεσίες αυτές δεν μπορούν να προσφερθούν με την υφιστάμενη τεχνολογία - το 3G  - που είναι διαθέσιμη εδώ και 20 χρόνια. Αυτοί οι δύσπιστοι κατανοούν ότι η απόσταση ανάμεσα στην διαθεσιμότητα της τεχνολογίας μέχρι την χρήση της για την παροχή στο ευρύ κοινό καινοτομικών υπηρεσιών είναι μεγάλη αλλά κυρίως μη προβλέψιμη.

Για τον κλάδο του ηλεκτρισμού η ανάλογη τεχνολογία "της μόδας" είναι οι "Έξυπνοι" Μετρητές. Μετρητές που έχουν αρκετή ικανότητα επεξεργασίας, τήρησης δεδομένων και τηλεπικοινωνίας με κεντρικό σύστημα ώστε να κάνουν δυνατή την διπλής κατεύθυνσης, σε πραγματικό χρόνο, αλληλεπίδραση μεταξύ του παρόχου ενέργειας και του καταναλωτή (ή των έξυπνων συσκευών του). Η ειρωνεία είναι ότι τα συστατικά στοιχεία αυτής της τεχνολογίας "της μόδας" είναι διαθέσιμα εδώ και δεκαετίες - από τον περασμένο αιώνα ακόμα. Δεδομένου ότι η χρήση των έξυπνων μετρητών θα αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο τον τρόπο που καταναλώνουμε (και παράγουμε) ενέργεια (πράγμα που επίσης το ξέραμε εδώ και δεκαετίες) το λογικό ερώτημα είναι: Γιατί αργήσαμε τόσο;

Αποτολμούμε να δώσουμε την απάντηση ότι η τεχνολογία αφορά ένα κλάδο που βρίσκεται υπό στενό κρατικό έλεγχο παγκοσμίως με συνέπεια να μην έχει κανένα κίνητρο (αντίθετα να έχει ισχυρά αντικίνητρα) στο να αναλάβει τον κίνδυνο να καινοτομήσει. Ακόμα χειρότερα, όταν το κράτος επενέβη για να ωθήσει τους ελεγχόμενους να καινοτομήσουν, το έκανε μόνο για εξυπηρετηθούν πολιτικοί στόχοι ή να αποφευχθούν κρίσεις με αρνητικές πολιτικές επιπτώσεις. Το θέμα των "έξυπνων" μετρητών ανασύρθηκε από το συρτάρι από την πολιτεία της Καλιφόρνια μετά την καταστροφική εμπειρία του 2000 και η παρούσα διεθνής πρεμούρα οφείλεται στην κατανόηση ότι "πρασίνισμα" του κλάδου χωρίς "έξυπνους" μετρητές είναι εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Δεν φρόντισαν όμως να ρωτήσουν τους ενδιαφερόμενους - τους καταναλωτές.

Το αποτέλεσμα είναι, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, τα ηλεκτρικά συστήματα (και τελικά οι καταναλωτές) να έχουν υποχρεωθεί από τις κυβερνήσεις και τις ρυθμιστικές αρχές (υπό τις ζητωκραυγές των κατασκευαστών μετρητών) να υποστούν ένα τεράστιο κόστος επένδυσης σε έξυπνους μετρητές. Περισσότεροι από το 65% των Αμερικανών έχουν εγκατεστημένο έξυπνο μετρητή - στους οποίους κανείς σχεδόν δεν προσφέρει ούτε μια πρόσθετη υπηρεσία. Στη Ευρώπη, η μεγαλύτερη καταστροφή είναι η Μ. Βρετανία όπου έχουν γίνει παιδαριώδη λάθη στο πρόγραμμα. Οι Γερμανοί αποφάσισαν ότι δεν αξίζει τον κόπο. Οι Ιταλοί ήταν πρωτοπόροι και σαν τους Αμερικάνους γέμισαν τον κόσμο με έξυπνους μετρητές και δεν προσφέρουν καμία πρόσθετη υπηρεσία και κυρίως δυναμικά τιμολόγια που είναι και η βασική χρήσιμη δυνατότητα των νέων μετρητών. 

Η - πικρή ίσως - αλήθεια είναι ότι η μοδάτη νέα (ή πολύ παλαιά!) τεχνολογία δεν θα αποδώσει καρπούς αν δεν πειστούν οι καταναλωτές από τους παρόχους ηλεκτρισμού ότι τους συμφέρουν ή τους αρέσουν οι νέες υπηρεσίες που θα απολαμβάνουν μέσω αυτής. Και για αυτό δεν θα αρκέσουν οι ακριβές διαφημιστικές δαπάνες κρατικών ή κρατικοδίαιτων οργανισμών.

Για να παρασχεθούν καινοτομικές υπηρεσίες στους καταναλωτές που θα αξιοποιούν την τεχνολογία, το θεμελιώδες προαπαιτούμενο είναι η ύπαρξη ανταγωνιστικών αγορών. Ιδιωτικών επιχειρήσεων (μικρού μεγέθους συνήθως) που θα αναλάβουν να προτείνουν νέες υπηρεσίες στους καταναλωτές γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι περισσότερες θα αποτύχουν εμπορικά και ότι αυτή που θα πετύχει δεν την έχουν καν ίσως σκεφτεί. Η επιστήμη προχωρά μια κηδεία κάθε φορά, η τεχνολογία μια χρεωκοπία κάθε φορά. Οι Αμερικάνοι είναι ήδη μπροστά: Έχει ήδη χρεωκοπήσει τουλάχιστον μια επιχείρηση που τόλμησε να προσφέρει δυναμικά τιμολόγια σε πελάτες της. Εμπρός λοιπόν για νέες "έξυπνες" χρεωκοπίες (και όχι σαν τις "ηλίθιες" των Energa, Hellas Power)!

Διαβάζοντας την Έκθεση της ΔΕΗ για το 2020

Διαβάζοντας την Οικονομική Έκθεση της ΔΕΗ για το 2020, δημιουργούνται στον αναγνώστη ερωτήματα "δημοσιογραφικού" τύπου. Ερωτήματα δηλαδή που γεννούνται σε ένα έντιμο αλλά όχι ειδικό αναγνώστη που έχει επαγγελματική υποχρέωση να μεταφράσει τα δύσκολα και ατελείωτα κείμενα ώστε να μπορεί να τα κατανοεί ο απλός πολίτης. Που είναι καταναλωτής, φορολογούμενος αλλά και επενδυτής (έστω και με απειροελάχιστο ποσοστό). Να μερικά από αυτά.

Ο αναγνώστης θυμάται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ρεύμα τα τελευταία χρόνια ήταν ότι πολλοί καταναλωτές δεν ήθελαν η δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Τελευταία δεν έχει ακούσει σχετικά κάτι νεότερο - άρα υπέθετε ότι όλα πάνε καλά. Βλέπει όμως ότι οι απαιτήσεις της ΔΕΗ που καθυστερούν πάνω από ένα χρόνο (και συνεπώς οι πιθανότητες να εισπραχθούν μηδενίστηκαν) αυξήθηκαν μέσα στο 2020 κατά 200 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι οι πωλήσεις της Επιχείρησης στην ίδια περίοδο μειώθηκαν κατά 100 εκατομμύρια. 

Ο αναγνώστης ανησυχεί λίγο αλλά είναι σίγουρος ότι η Διοίκηση της ΔΕΗ φρόντισε να κάνει τις ανάλογες προβλέψεις. Στον σχετικό πίνακα όμως αντί αύξηση βλέπει μείωση των προβλέψεων (στην Εμπορία). Προφανώς κάτι είχε στο μυαλό της η Διοίκηση. Θα έπρεπε ίσως να δώσει μια εξήγηση. Μήπως η προηγούμενη Διοίκηση το είχε παρακάνει στις προβλέψεις; Μπορεί αλλά το βουνό των 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά συνεχίζει να αυξάνεται. Με αρνητικές επιπτώσεις για την ΔΕΗ αλλά και την αγορά ηλεκτρισμού γενικότερα.

Αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις τις ομολογεί σε άλλο σημείο της Έκθεσης η ίδια η Διοίκηση της ΔΕΗ. Όπου υπενθυμίζει στον αναγνώστη ότι το μερίδιο αγοράς της είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προβλέπεται στην ισχύουσα νομοθεσία και αυτό είναι πιθανό να της προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον. Εξηγεί μάλιστα ότι η άμυνα της σε περίπτωση εμπλοκής της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα είναι η δικαιολογία ότι έχει μεγάλο μερίδιο αγοράς γιατί όσοι δεν πληρώνουν δεν έχουν κίνητρο να φύγουν σε ανταγωνιστή της (!). Φαύλος κύκλος.

Κάτι που ο αναγνώστης δεν θα δεί στην Έκθεση της ΔΕΗ αλλά στα Πεπραγμένα της ΡΑΕ για το 2020, είναι ότι η ΔΕΗ (και όχι μόνο) έχει στήσει ένα (απολύτως νόμιμο) παραμάγαζο με την ονομασία "Πάροχος Καθολικής Υπηρεσίας"(ΠΚΥ), στον οποίο "παρκάρει" όλους τους κακοπληρωτές. Τους μεταφέρει και μετά τους ξεχνά, γιατί το κόστος της εξυπηρέτησης τους το μετακυλίει μέσω των λογαριασμών ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας) στους υπόλοιπους καταναλωτές. Ο ΠΚΥ είναι ο έκτος μεγαλύτερος πάροχος στην χώρα (ανάμεσα σε 25!) και αυξάνει τον αριθμό των "πελατών"  του με ταχείς ρυθμούς τελευταία. Ο έντιμος αλλά ημιμαθής αναγνώστης αναρωτιέται μήπως ο "Πίθος των Δαναΐδων" που ονομάζεται ΠΚΥ είναι ό λόγος που η Διοίκηση της ΔΕΗ δεν ανησυχεί πολύ για την είσπραξη των λογαριασμών της. Μέχρις ότου όλοι οι Έλληνες να επιλέξουν τον ΠΚΥ ως πάροχο και το πρόβλημα να λυθεί οριστικά!

Δεν είναι όμως όλα μαύρα στην Οικονομική Έκθεση της ΔΕΗ για το 2020. Στις λογιστικά διαχωρισμένες οικονομικές καταστάσεις φαίνεται ότι η ΔΕΗ έχει ένα μεγάλο περιθώριο κέρδους στην Εμπορία (περίπου 10%) το οποίο βοηθάει να καλύψει τις ζημιές από την παραγωγή ώστε να παραχθεί το ποσό των 60 εκατομμυρίων περίπου σε κέρδη. Είναι καλό ή κακό αυτό; Καλό είναι μέχρι να το πάρει είδηση η Επιτροπή Ανταγωνισμού και το συνδυάσει με την δεσπόζουσα θέση της επιχείρησης στην λιανική (πράγμα για το οποίο προειδοποιεί η ίδια η Διοίκηση της ΔΕΗ όπως προαναφέρθηκε). Σε κάθε περίπτωση η Διοίκηση της ΔΕΗ έχει ένα τρόπο να αποσείσει τις τυχόν ευθύνες. Τα κέρδη στην Εμπορία προήλθαν από την αύξηση των τιμολογίων της επιχείρησης τον Σεπτέμβριο του 2019 σε ποσοστό περίπου 20%. Αύξηση που την επέβαλε, όπως έχει το δικαίωμα,  η Πολιτεία χωρίς να ρωτήσει κανένα (Η Έκθεση αναφέρεται στα "μέτρα του Σεπτεμβρίου 2019" με ένα επετειακό τόνο χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς συνέβη τότε).

Είναι τα κέρδη της ΔΕΗ (περίπου 60 εκατομμύρια) πολλά ή λίγα; Δεν είναι εύκολο να απαντηθεί το ερώτημα (ισχύει ότι τα κέρδη των εταιριών είναι σε ένα βαθμό  αποτέλεσμα του παιχνιδιού της κολοκυθιάς μεταξύ διοικήσεων και λογιστών) αλλά μπορεί κανείς να πάρει μια αίσθηση των μεγεθών εάν σκεφτεί ότι τα 60 εκατομμύρια θα μπορούσαν να συγκριθούν με την αύξηση των ανείσπρακτων οφειλών (περίπου 200 εκατομμύρια) και το ποσό της μισθοδοσίας που δεν επιβαρύνει τα έξοδα χρήσης αλλά παραδοσιακά κεφαλαιοποιείται με αδιαφανή τρόπο (περίπου 60 εκατομμύρια). 

Το σημείο που η Έκθεση της Διοίκησης δίνει ένα καθαρά αισιόδοξο τόνο είναι εκεί όπου αναφέρονται οι αμοιβές των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των Ανώτατων Στελεχών. Εκεί η πρόοδος είναι χειροπιαστή. Οι αμοιβές από 2,165 το 2019 ανέβηκαν στα 3,456 εκατομμύρια ευρώ το 2020 ήτοι κατά 60%. Δεν είναι προφανές αν αυτό συνέβη λόγω της αύξησης των αμοιβών ή του αριθμού των αμειβομένων. Αλλά αυτό είναι έρευνα που ξεφεύγει από τα όρια της παρούσας.