Διαβάζοντας την Οικονομική Έκθεση της ΔΕΗ για το 2020, δημιουργούνται στον αναγνώστη ερωτήματα "δημοσιογραφικού" τύπου. Ερωτήματα δηλαδή που γεννούνται σε ένα έντιμο αλλά όχι ειδικό αναγνώστη που έχει επαγγελματική υποχρέωση να μεταφράσει τα δύσκολα και ατελείωτα κείμενα ώστε να μπορεί να τα κατανοεί ο απλός πολίτης. Που είναι καταναλωτής, φορολογούμενος αλλά και επενδυτής (έστω και με απειροελάχιστο ποσοστό). Να μερικά από αυτά.
Ο αναγνώστης θυμάται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ρεύμα τα τελευταία χρόνια ήταν ότι πολλοί καταναλωτές δεν ήθελαν η δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Τελευταία δεν έχει ακούσει σχετικά κάτι νεότερο - άρα υπέθετε ότι όλα πάνε καλά. Βλέπει όμως ότι οι απαιτήσεις της ΔΕΗ που καθυστερούν πάνω από ένα χρόνο (και συνεπώς οι πιθανότητες να εισπραχθούν μηδενίστηκαν) αυξήθηκαν μέσα στο 2020 κατά 200 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι οι πωλήσεις της Επιχείρησης στην ίδια περίοδο μειώθηκαν κατά 100 εκατομμύρια.
Ο αναγνώστης ανησυχεί λίγο αλλά είναι σίγουρος ότι η Διοίκηση της ΔΕΗ φρόντισε να κάνει τις ανάλογες προβλέψεις. Στον σχετικό πίνακα όμως αντί αύξηση βλέπει μείωση των προβλέψεων (στην Εμπορία). Προφανώς κάτι είχε στο μυαλό της η Διοίκηση. Θα έπρεπε ίσως να δώσει μια εξήγηση. Μήπως η προηγούμενη Διοίκηση το είχε παρακάνει στις προβλέψεις; Μπορεί αλλά το βουνό των 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά συνεχίζει να αυξάνεται. Με αρνητικές επιπτώσεις για την ΔΕΗ αλλά και την αγορά ηλεκτρισμού γενικότερα.
Αυτές τις αρνητικές επιπτώσεις τις ομολογεί σε άλλο σημείο της Έκθεσης η ίδια η Διοίκηση της ΔΕΗ. Όπου υπενθυμίζει στον αναγνώστη ότι το μερίδιο αγοράς της είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προβλέπεται στην ισχύουσα νομοθεσία και αυτό είναι πιθανό να της προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον. Εξηγεί μάλιστα ότι η άμυνα της σε περίπτωση εμπλοκής της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα είναι η δικαιολογία ότι έχει μεγάλο μερίδιο αγοράς γιατί όσοι δεν πληρώνουν δεν έχουν κίνητρο να φύγουν σε ανταγωνιστή της (!). Φαύλος κύκλος.
Κάτι που ο αναγνώστης δεν θα δεί στην Έκθεση της ΔΕΗ αλλά στα Πεπραγμένα της ΡΑΕ για το 2020, είναι ότι η ΔΕΗ (και όχι μόνο) έχει στήσει ένα (απολύτως νόμιμο) παραμάγαζο με την ονομασία "Πάροχος Καθολικής Υπηρεσίας"(ΠΚΥ), στον οποίο "παρκάρει" όλους τους κακοπληρωτές. Τους μεταφέρει και μετά τους ξεχνά, γιατί το κόστος της εξυπηρέτησης τους το μετακυλίει μέσω των λογαριασμών ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας) στους υπόλοιπους καταναλωτές. Ο ΠΚΥ είναι ο έκτος μεγαλύτερος πάροχος στην χώρα (ανάμεσα σε 25!) και αυξάνει τον αριθμό των "πελατών" του με ταχείς ρυθμούς τελευταία. Ο έντιμος αλλά ημιμαθής αναγνώστης αναρωτιέται μήπως ο "Πίθος των Δαναΐδων" που ονομάζεται ΠΚΥ είναι ό λόγος που η Διοίκηση της ΔΕΗ δεν ανησυχεί πολύ για την είσπραξη των λογαριασμών της. Μέχρις ότου όλοι οι Έλληνες να επιλέξουν τον ΠΚΥ ως πάροχο και το πρόβλημα να λυθεί οριστικά!
Δεν είναι όμως όλα μαύρα στην Οικονομική Έκθεση της ΔΕΗ για το 2020. Στις λογιστικά διαχωρισμένες οικονομικές καταστάσεις φαίνεται ότι η ΔΕΗ έχει ένα μεγάλο περιθώριο κέρδους στην Εμπορία (περίπου 10%) το οποίο βοηθάει να καλύψει τις ζημιές από την παραγωγή ώστε να παραχθεί το ποσό των 60 εκατομμυρίων περίπου σε κέρδη. Είναι καλό ή κακό αυτό; Καλό είναι μέχρι να το πάρει είδηση η Επιτροπή Ανταγωνισμού και το συνδυάσει με την δεσπόζουσα θέση της επιχείρησης στην λιανική (πράγμα για το οποίο προειδοποιεί η ίδια η Διοίκηση της ΔΕΗ όπως προαναφέρθηκε). Σε κάθε περίπτωση η Διοίκηση της ΔΕΗ έχει ένα τρόπο να αποσείσει τις τυχόν ευθύνες. Τα κέρδη στην Εμπορία προήλθαν από την αύξηση των τιμολογίων της επιχείρησης τον Σεπτέμβριο του 2019 σε ποσοστό περίπου 20%. Αύξηση που την επέβαλε, όπως έχει το δικαίωμα, η Πολιτεία χωρίς να ρωτήσει κανένα (Η Έκθεση αναφέρεται στα "μέτρα του Σεπτεμβρίου 2019" με ένα επετειακό τόνο χωρίς να εξηγεί τι ακριβώς συνέβη τότε).
Είναι τα κέρδη της ΔΕΗ (περίπου 60 εκατομμύρια) πολλά ή λίγα; Δεν είναι εύκολο να απαντηθεί το ερώτημα (ισχύει ότι τα κέρδη των εταιριών είναι σε ένα βαθμό αποτέλεσμα του παιχνιδιού της κολοκυθιάς μεταξύ διοικήσεων και λογιστών) αλλά μπορεί κανείς να πάρει μια αίσθηση των μεγεθών εάν σκεφτεί ότι τα 60 εκατομμύρια θα μπορούσαν να συγκριθούν με την αύξηση των ανείσπρακτων οφειλών (περίπου 200 εκατομμύρια) και το ποσό της μισθοδοσίας που δεν επιβαρύνει τα έξοδα χρήσης αλλά παραδοσιακά κεφαλαιοποιείται με αδιαφανή τρόπο (περίπου 60 εκατομμύρια).
Το σημείο που η Έκθεση της Διοίκησης δίνει ένα καθαρά αισιόδοξο τόνο είναι εκεί όπου αναφέρονται οι αμοιβές των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και των Ανώτατων Στελεχών. Εκεί η πρόοδος είναι χειροπιαστή. Οι αμοιβές από 2,165 το 2019 ανέβηκαν στα 3,456 εκατομμύρια ευρώ το 2020 ήτοι κατά 60%. Δεν είναι προφανές αν αυτό συνέβη λόγω της αύξησης των αμοιβών ή του αριθμού των αμειβομένων. Αλλά αυτό είναι έρευνα που ξεφεύγει από τα όρια της παρούσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου