Ο Διαχειριστής του Δικτύου Ηλεκτρισμού στην Ελλάδα έχει αποφασίσει (εδώ και χρόνια) να εγκαταστήσει 7 εκατομμύρια "έξυπνους" μετρητές με κόστος που έχει υπολογίσει σε περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Την ίδια στιγμή δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματα των καταναλωτών σε μετρητές με δυνατότητα διπλού - δηλαδή νυκτερινού τιμολογίου.
Είναι κρίμα, γιατί χάνεται η δυνατότητα να αξιοποιηθεί η "εξυπνάδα" του νυκτερινού τιμολογίου. Ίσως πρέπει, ξεκινώντας από την αλφαβήτα να εξηγηθεί και πάλι σε τι συνίσταται αυτή η εξυπνάδα. Να το πούμε απλοϊκά. Ο νυκτερινός μετρητής "καταλαβαίνει" ότι τις βραδυνές ώρες η ζήτηση για ρεύμα είναι μειωμένη ενώ η προσφορά (τα εργοστάσια παραγωγής και τα δίκτυα) παραμένει διαθέσιμη αλλά ανενεργή. Γι αυτό και μειώνει την τιμή έτσι ώστε η ζήτηση των καταναλωτών να ανέβει για να χρησιμοποιήσει την διαθέσιμη προσφορά.
Αυτός ο απλός μηχανισμός δημιουργεί ένα κοινωνικό πλεόνασμα που το μοιράζονται οι παραγωγοί και οι καταναλωτές. Οι πρώτοι γιατί καλύπτουν ένα μέρος του σταθερού κόστους τους με τα νυκτερινά έσοδα και οι δεύτεροι γιατί μειώνεται η μέση τιμή της κιλοβατώρας που καταναλώνουν. Το μέγεθος (και η κατανομή) του κοινωνικού πλεονάσματος εξαρτάται από την δυνατότητα και θέληση των καταναλωτών να αλλάξουν συνήθειες μεταφέροντας κατανάλωση στις νυκτερινές ώρες και των παραγωγών να την ικανοποιήσουν (την ελαστικότητα της ζήτησης και της προσφοράς έναντι της τιμής).
Το ενδιαφέρον είναι ότι το κοινωνικό πλεόνασμα που επιτυγχάνεται με τον απλό μετρητή νυκτερινού είναι το μεγαλύτερο ποσοστό από το κοινωνικό πλεόνασμα που αναμένεται να επιτευχθεί με την εγκατάσταση των "έξυπνων" μετρητών. Η πρόσθετη ωφέλεια που θα προσφέρει η "εξυπνάδα" της επένδυσης του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ είναι λιγότερη από αυτή που ήδη μπορεί να προσφέρει ο απλός φθηνός συμβατικός μετρητής διπλής χρέωσης.
Το προφανές ερώτημα είναι: Πώς το ξέρουμε αυτό; Η πρώτη απάντηση είναι ότι το ξέρουν οι συντάκτες της μελέτης κόστους ωφέλειας για την εγκατάσταση των 7 εκατομμυρίων έξυπνων μετρητών στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η μελέτη, αν υπάρχει, δεν είναι δημόσια διαθέσιμη. Η δεύτερη απάντηση είναι η μελέτη κόστους/ωφέλειας των Γερμανών που (σε αντίθεση με την ελληνική) είναι δημόσια διαθέσιμη. Η μελέτη αυτή προτείνει να τοποθετηθούν "έξυπνοι" μετρητές μόνο στους καταναλωτές που έχουν ετήσια κατανάλωση πάνω από 6 MWh. Αυτό στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε σε σχεδόν μηδενικό αριθμό οικιακών και μικρών εμπορικών μετρητών. Σ' αυτούς η γερμανική μελέτη προτείνει σταδιακή αντικατάσταση των υπαρχόντων μετρητών με τον συνήθη ρυθμό τεχνολογικής ανανέωσης - δηλαδή περίπου 15 χρόνια.
Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει λέει ο σοφός λαός μας. Ενώ ονειρευόμαστε το "έξυπνο " δίκτυο δεν βλάπτει να τοποθετούμε και μετρητές διπλού τιμολογίου - δεδομένου άλλωστε ότι και αυτούς τους χρεώνουμε στους καταναλωτές. Στο μεταξύ - είμαστε σίγουροι ότι θέλουμε να δώσουμε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ για 7 εκατομμύρια μετρητές; Βρήκαμε την περίπτωση που οι Γερμανοί κάνουν το σωστό για να σταματήσουμε να τους αντιγράφουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου