Η λίστα ιστολογίων μου

8/1/16

Περί Διακοψιμότητας και Αλλων ....Δεινών

Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την συζήτηση σχετικά με τα θεσμοθετηθέντα  πρόσφατα διακοπτόμενα τιμολόγια. Αυτό γιατί η Clarus ESCo έχει μελετήσει το θέμα (Demand Response) στα πλαίσια έργου που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ και το οποίο διεξήχθη από τον Σεπτέμβριο του 2012 μέχρι τον Μάρτιο του 2014 (Οι μελέτες που ετοιμάστηκαν από ομάδα 3 επιστημόνων εκ των οποίων οι δύο με διδακτορικό, είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα www.clarusesco.com) Οι παρατηρήσεις μας:
  • Είναι προφανές ότι ο νέος θεσμός δεν δημιουργήθηκε με πρώτο στόχο την αποτελεσματική λειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος αλλά την επιδότηση ορισμένων μεγάλων βιομηχανικών καταναλωτών. Δεν πρωτοτυπούμε σ΄αυτό - το ίδιο κάνουν και οι Γερμανοί. Μάλιστα η σχετική χρέωση (6 ευρώ την μεγαβατώρα) είναι διαφανής στα τιμολόγια των υπόλοιπων πελατών (στο ρυθμιζόμενο κομμάτι). Έτσι ίσως εξηγείται το πως παρακάμφθηκαν οι αντιρρήσεις της ΕΕ στην ελληνική ανάλογη πατέντα. Οι Γερμανοί πάντως δεν τόλμησαν να χρεώσουν το κόστος στους παραγωγούς από ανανεώσιμες πηγές.
  • Η απόφαση να επιτρέπεται στον ΑΔΜΗΕ να ζητά 2 GW διακοπτόμενης ισχύος είναι υπερβολή. Ακόμα και οι πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές του Demand Response υπολογίζουν ότι το μέγιστο δυναμικό για τον "πόρο" αυτό δεν υπερβαίνει το 10% της αιχμής (στις ΗΠΑ όπου υπάρχει η πιο ανεπτυγμένη αγορά είναι σε μέσο όρο 7%). Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό μεταφράζεται σε λιγότερο από 1 GW. Θα παρατηρήσει κανείς ότι αν δεν χρειάζεται η εφεδρεία από διακοπή ο ΑΔΜΗΕ απλώς δεν θα την ζητά. Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα που είναι: Ποιός παραγωγικός πόρος είναι φθηνότερος για να καλύψει τις ανάγκες εφεδρείας (δεδομένου ότι πράγματι η διακοπή φορτίου μπορεί να είναι τεχνικά ισοδύναμη με διαθέσιμη ισχύ)?
  • Αποφασίστηκε συνεπώς η διεξαγωγή μηνιαίων δημοπρασιών για να δοθεί επίφαση διαφάνειας. Οι δημοπρασίες αυτές όμως δίνουν βέλτιστη κατανομή μεταξύ διακοπτόμενων  φορτίων και όχι μεταξύ όλων των εναλλακτικών πόρων εφεδρείας. Στην πραγματικότητα, ο ΛΑΓΗΕ διεξάγει ημερήσιες δημοπρασίες μεταξύ των (συμβατικών) παραγωγών ακριβώς για την παροχή υπηρεσιών εφεδρείας. Η ορθή λύση λοιπόν θα ήταν να συμμετάσχουν τα διακοπτόμενα φορτία στην ημερήσια δημοπρασία μαζί με όλους τους συμβατικούς παραγωγούς. Με τον τρόπο αυτό θα λυνόταν αυτομάτως και το πρόβλημα του ΑΔΜΗΕ - "πόση εφεδρεία διακοπτόμενου χρειάζομαι?"  Η αγορά θα έδινε την απάντηση. Ο τρόπος που επελέγη δεν θέλει να εφαρμόσει την ετυμηγορία της αγοράς και αυτό είναι κρίμα δεδομένου ότι το κόστος εφεδρείας μέσω διακοπής φορτίου (πραγματικής όμως και όχι "ιδεατής") είναι πολύ μικρότερο από την παραγωγή των συμβατικών μονάδων αιχμής. Το πιο πιθανό θα ήταν ότι σε περίπτωση "συνολικής" δημοπρασίας θα εξαντλούντο οι πόροι διακοπτόμενου φορτίου πριν ανατεθεί εφεδρεία σε συμβατικό σταθμό. 
  • Να παρατηρήσουμε σχετικά με το προηγούμενο σημείο ότι το διακοπτόμενο φορτίο (όπως τουλάχιστον αυτό ορίζεται στην υπουργική απόφαση) είναι υποκατάστατο της βραχυπρόθεσμης εφεδρείας και όχι της μακροπρόθεσμης η οποία αμείβεται με τα περίφημα ΑΔΙ (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος). Άλλη δημοπρασία αυτή - κάποτε θα γίνει και στην Ελλάδα. Σ'αυτήν θα συμμετέχει ελπίζουμε ισότιμα και το διακοπτόμενο φορτίο αλλά πιο σημαντικό θα είναι να συμμετέχουν οι διασυνδέσεις (άλλο θέμα).
  • Τέλος τα ελάχιστα όρια συμμετοχής - στα 5 ή στα 3 MW. Εδώ είναι εμφανές περισσότερο από οπουδήποτε αλλού το "φωτογραφικό" της υπόθεσης. Δεν έχουμε επαρκή στοιχεία αλλά στοιχηματίζουμε ότι οι έχοντες δικαίωμα συμμετοχής στις δημοπρασίες δεν είναι εκατοντάδες αλλά (λίγες) δεκάδες καταναλωτών. Αν επισκεφθεί κανείς ιστοσελίδες αμερικανικών εταιρειών ηλεκτρισμού θα δεί να προσφέρονται μέσες αμοιβές της τάξεως των 7 δολαρίων τo ΚW τον μήνα  για διακοπτόμενο φορτίο από 100 ΚW και πάνω (2 δολάρια τον χειμώνα - 12 το καλοκαίρι στο Σαν Ντιέγκο, που είναι εξαίρεση - η μέση τιμή στις ΗΠΑ είναι 3,5 δολάρια). Μεγάλα συμβόλαια διακοπής έχουν σταματήσει να προσφέρονται (ένας λόγος είναι ότι οι συμβατικοί παραγωγοί τα πολέμησαν μέχρι το Ανώτατο δικαστήριο και κέρδισαν).
Η Clarus ESCo πάντα πίστευε ότι εμείς στην Ελλάδα έχουμε εν δυνάμει πλεονέκτημα γιατί λόγω της καθυστέρησης μπορούμε να μαθαίνουμε από τις επιτυχίες και τα λάθη των προηγμένων κοινωνιών. Πώς καταφέρνουμε να αντιγράφουμε μόνο τα λάθη είναι ανεξήγητο.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου