O Διάβολος των Διακοπτόμενων Τιμολογίων Κρύβεται στις Λεπτομέρειες

Η σημαντικότερη παράμετρος στον σχεδιασμό ενός προγράμματος διακοπής φορτίου είναι ο καθορισμός του φορτίου που θα είχε ο καταναλωτής αν δεν συμμετείχε στο πρόγραμμα. Αυτό γιατί η αμοιβή του είναι ίση με την τιμή της διακοπτόμενης ισχύος (ίσως και ενέργειας) επι την διαφορά ανάμεσα στην ζήτηση που θα είχε αν δεν συμμετείχε στο πρόγραμμα (στην αγγλική ορολογία baseline) μείον την πραγματική του ζήτηση την ώρα της διακοπής. Είναι προφανές ότι η baseline ζήτηση είναι αποτέλεσμα που χρειάζεται φαντασία, δημιουργικότητα και ιστορικά στοιχεία για να υπολογιστεί. Επίσης καλή στατιστική ανάλυση αλλά και λίγη...τύχη.

Γιατί τύχη? Ας φανταστούμε ένα πρόγραμμα που για το 2016 αμείβει τους συμμετέχοντες στην διάρκεια όλης της χρονιάς με "Baseline" την μέση τιμή της ζήτησης που είχαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Επίσης ας φανταστούμε ότι (ατυχώς) αυτό υλοποιείται σε μια χώρα που τα τελευταία πέντε χρόνια η βιομηχανική παραγωγή μειώνεται συνεχώς. Υπάρχει πιθανότητα το αποτέλεσμα με τη μέθοδο αυτή να είναι να αμείβονται πολλές βιομηχανίες κάνοντας ....τίποτα σχετικά με την ζήτησή τους όταν τους ζητείται διακοπή. Η για να το περιγράψουμε αλλιώς. Συμμετέχοντας στις μηνιαίες δημοπρασίες (για τον καθορισμό της τιμής) όσο πιο μειωμένη δραστηριότητα έχουν τόσο χαμηλότερες προσφορές δίνουν σε διακοπτόμενη ισχύ - γιατί δεν έχουν τίποτα να διακόψουν. Τροφή για σκέψη.

Τα παραπάνω δεν έχουν καμμία σχέση με συγκεκριμένη χώρα ή πρόγραμμα. Είναι εμπνευσμένα απο την αμερικανική εμπειρία. Περισσότερες σχετικές πληροφορίες απο την EnerNoc, την εταιρεία που πρωτοπορεί στις ΗΠΑ εδώ και χρόνια στην αγορά διαχείρισης της ζήτησης (demand response).