Διαβάσαμε με προσοχή την συνέντευξη του κυρίου Χατζηαργυρίου, Διευθύνοντος Συμβούλου του ΔΕΔΔΗΕ, στην εφημερίδα των συντακτών που αναδημοσιεύτηκε ευρέως. Ο κύριος Χατζηαργυρίου είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις ηγετών δημοσίων οργανισμών που κατά τεκμήριο αντιπροσωπεύουν την αρχή "ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση". Γι' αυτό με ιδιαίτερο σεβασμό θα θέλαμε να σημειώσουμε ορισμένες παρατηρήσεις μας στα λεγόμενά του.
Ο κύριος Χατζηαργυρίου υποστηρίζει ότι τα δίκτυα πρέπει να μείνουν στην ιδιοκτησία του δημοσίου. Ένας λόγος που δικαιολογεί την άποψη του αυτή είναι η ανεξαρτησία και διαφάνεια του ΔΕΔΔΗΕ σε σχέση με την αγορά προμήθειας ηλεκτρισμού. Ερώτημα: Γιατί είναι πιο ανεξάρτητος από τους προμηθευτές ένας οργανισμός διαχείρισης δικτύου στον οποίο ο κυρίαρχος προμηθευτής είναι μέτοχος κατά 100%? Δεν υπονοούμε κάτι σχετικά με την συμπεριφορά του ΔΕΔΔΗΕ - ιδιαίτερα υπό την ηγεσία του κυρίου Χατζηαργυρίου. Απλώς σημειώνουμε ότι το επιχείρημα ότι η ανεξαρτησία προαπαιτεί δημόσια ιδιοκτησία δεν μας φαίνεται πειστικό.
Ένας δεύτερος λόγος - που αν και δεν αναφέρεται ρητά, υπονοείται- είναι ότι τα δίκτυα είναι μονοπωλιακά και βρίσκονται υπό καθεστώς αυστηρού ρυθμιστικού ελέγχου. Ερώτημα: Αν η μονοπωλιακή αυτή δραστηριότητα ανήκε σε ιδιώτες δεν θα βρισκόταν υπό καθεστώς αυστηρού ρυθμιστικού ελέγχου? Με βάση την Ευρωπαϊκή εμπειρία η απάντηση είναι ότι η ρύθμιση θα ήταν πολύ αυστηρότερη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο περίφημος Κώδικας Διαχείρισης Δικτύου Διανομής που επιβάλει όρους ποιότητας εξυπηρέτησης και κοστολογικό έλεγχο στον ΔΕΔΔΗΕ έχει μείνει ανεφάρμοστος (στο μεγαλύτερο μέρος του) εδώ και πολλά (10?) χρόνια.
Ας μην λησμονούμε ότι έναντι των αναφερθέντων μειονεκτημάτων - τα οποία όπως προαναφέραμε είναι μάλλον πλεονεκτήματα της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΔΔΗΕ, πρέπει να αντιπαρατεθούν τα 3-4 δισεκατομμύρια ευρώ που θα εισέπραττε το ελληνικό κράτος από την ιδιωτικοποίηση της επιχείρισης. Όπως έχει επίσης δείξει η διεθνής εμπειρία, τα δίκτυα είναι το καλύτερο κομμάτι του ενεργητικού των εταιρειών ηλεκτρισμού προς πώληση. Ας μην υποτιμούμε επίσης το γεγονός ότι ιδιωτικοποίηση χωρίς Κανονισμό Διαχείρισης Δικτύου δεν θα ήταν δυνατόν να προχωρήσει.
Ο κύριος Χατζηαργυρίου όμως σε άλλο σημείο της συνέντευξής του δίνει έμμεσα ένα ακόμα επιχείρημα - αυτή την φορά υπέρ της ιδιωτικοποίησης. Παραδέχεται ότι ο ΔΕΔΔΗΕ δεν έχει τα χρήματα να επενδύσει σε "έξυπνο" δίκτυο και εξετάζει την χρηματοδότηση του φιλόδοξου προγράμματος μέσω Συμπράξεων με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ). Αυτό είναι - όπως πολλοί αντίθετοι σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση μπορούν να του εξηγήσουν - ιδιωτικοποίηση από την πίσω πόρτα.
Κατά την άποψή μας αυτή είναι και η σημαντικότερη πλευρά του θέματος. Το ελληνικό δίκτυο διανομής κατασκευάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του στις δεκαετίες του 60 και του 70 και αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη μοναδική επένδυση που έγινε ποτέ στην χώρα. Είναι όμως ένα δίκτυο κατασκευασμένο ταχύτατα και φθηνά - συνεπώς χαμηλής ποιότητας (για παράδειγμα έχει εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό υπογείωσης σε σχέση με τα άλλα δυτικοευρωπαικά δίκτυα). Οι στατιστικές των ποιοτικών του χαρακτηριστικών το τοποθετούν χαμηλότερα όχι μόνο από όλα τα δίκτυα των δυτικοευρωπαικών χωρών, αλλά και από δίκτυα ορισμένων χωρών νυν ευρωπαικών αλλά πρώην μελών του σοβιετικού μπλόκ (Ουγγαρία, Σλοβενία, Τσεχία).
Το δίκτυο συνεπώς χρειάζεται επενδύσεις - ιδιαίτερα αν θέλουμε να το κάνουμε "έξυπνο". Οι επενδύσεις αυτές θα χρηματοδοτηθούν πιο εύκολα αν το δίκτυο ιδιωτικοποιηθεί. Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα.
Σημείωση: Οι στατιστικές των ποιτικών χαρακτηριστικών του δικτύου προέρχονται απο αναφορά του Council of European Energy Regulators "Benchmarking report 5.2 on the continuity of electricity supply, Data update, 12 February 2015"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου