Καλώς να Ελθει ο Ανταγωνισμός στον Ηλεκτρισμό αλλά Προσοχή στο "Πακετάρισμα"

Το άνοιγμα της λιανικής αγοράς ηλεκτρισμού προκάλεσε το ενδιαφέρον επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε τομείς της οικονομίας που δεν έχουν καμία σχέση με τον ηλεκτρισμό, έχουν όμως (ή θεωρούν ότι έχουν) το πλεονέκτημα ύπαρξης υφισταμένων δικτύων πωλήσεων. Η ΡΑΕ, ή όποιος είναι αρμόδιος για την λειτουργία της αγοράς ηλεκτρισμού στην Ελλάδα πρέπει να εξετάσει σοβαρά αν η δραστηριοποίηση των νέων αυτών "παικτών" κινδυνεύει να νοθεύσει τον ανταγωνισμό. 

Αυτό γιατί υπάρχει ο κίνδυνος οι νεοεισερχόμενοι, προωθώντας πακέτα υπηρεσιών (ηλεκτρισμό σύν ταχυδρομικές ή τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες - bundling  είναι ο αγγλοσαξωνικός όρος), να επιδοτούν τα προϊόντα ηλεκτρισμού μέσω των περιθωρίων τους στα δικά τους προϊόντα - προϊόντα τα οποία πωλούν σε ρυθμιζόμενες ή ολιγοπωλιακές αγορές. Το ελάχιστο που πρέπει να απαιτήσει ο ρυθμιστής είναι οι νεοεισερχόμενοι αυτού του είδους να διαχωρίσουν πλήρως τις δραστηριότητές τους στον ηλεκτρισμό έτσι ώστε να είναι διαφανής οποιαδήποτε σταυροειδής επιδότηση μεταξύ προϊόντων διαφορετικών αγορών. Δεν είναι εύκολο. Γι αυτό ίσως τέτοιου είδους πακέτα δεν υπάρχουν στις αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου παρατηρείται μόνο προσφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού από τον ίδιο προμηθευτή - ποτέ όμως σε "πακέτο". Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν προσφέρονται υπηρεσίες ηλεκτρισμού σε "πακέτο" με ταχυδρομικές η τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. (Αξιοσημείωτο ότι στη Γερμανία ο ρυθμιστής είναι ένας για ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο, τηλεπικοινωνίες, ταχυδρομεία και σιδηρόδρομο, το Bundesnetzagentur. Να κάτι καλό να αντιγράψουμε).

Κάτι ανάλογο ισχύει και για την ΔΕΗ η οποία μπορεί να επιδοθεί σε πρακτικές στραγγαλισμού περιθωρίου των ανταγωνιστών της μέσω επιδότησης της προμήθειας από τα κέρδη της στην αγορά των δικτύων - η οποία είναι υπό ανεπαρκές ρυθμιστικό καθεστώς. Είναι γνωστό ότι ο Κανονισμός Διαχείρισης Δικτύου Διανομής, τουλάχιστον στο μέρος του που ορίζει τον κοστολογικό έλεγχο του ΔΕΔΔΗΕ αναμένεται να εφαρμοστεί επί μια δεκαετία. Ο ρυθμιστής εάν δεν επιβάλει κατώτατη τιμή στην λιανική της ΔΕΗ όπως έχουμε ήδη προτείνει, θα πρέπει τουλάχιστον (αλλά κατά προτίμηση παράλληλα) να επιβάλει αυστηρό κοστολογικό έλεγχο στον ΔΕΔΔΗΕ με την δοκιμασμένη (και προβλεπόμενη στο σχέδιο Κανονισμού) μέθοδο του CPI-X. Η μέθοδος αυτή ορίζει ότι ο ΔΕΔΔΗΕ θα αμείβεται με τιμές που θα αυξάνονται ετησίως (και για μια πενταετία) με τον πληθωρισμό (CPI) μείον ένα ρυθμό αύξησης της παραγωγικότητας (Χ). Αυτό αφού ελεγχθεί η αρχική κατάσταση και εξασφαλισθεί ότι η ΔΕΗ δεν έχει "κρύψει" κόστη στο ρυθμιζόμενο τμήμα της (ΔΕΔΔΗΕ). Σε κάθε περίπτωση βέβαια η πλήρης ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ είναι η βέλτιστη λύση.