Συμμετέχοντας στην προσπάθεια του κράτους να μειώσει το κόστος του ρεύματος (προς το παρόν για την βιομηχανία αλλά γιατί όχι αργότερα και για τους πολλούς) το allazorevma.gr αποφάσισε να θέσει ένα ερώτημα που, από ότι γνωρίζουμε, δεν έχει καν τεθεί μέχρι τώρα - τουλάχιστον δημοσίως. Πόσο θα κόστιζε το ρεύμα αν κάναμε την (αντιεπιστημονική) υπόθεση ότι η "κλιματική αλλαγή" δεν είναι πρόβλημα; Η ερώτηση έχει νόημα γιατί, ακόμα και αν η κλιματική αλλαγή είναι πράγματι πρόβλημα, η φτωχή Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της να το αντιμετωπίσει. Οποιαδήποτε επιβάρυνση των Ελλήνων για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής όχι μόνο έχει αμελητέο όφελος για την χώρα - δεν έχει κανένα όφελος για όλο τον κόσμο.
Έχει όμως κόστος. Είναι συνεπώς εύλογο να προσπαθήσει κανείς να εκτιμήσει το μέγεθος της ανιδιοτελούς συνεισφοράς της φτωχής πλην τίμιας Ελλάδας στην αντιμετώπιση του παγκόσμιου προβλήματος. Είναι και χρήσιμο γιατί θα επιτρέψει στους πολίτες - οι οποίοι στην δημοκρατία αποφασίζουν - να εκτιμήσουν αν είναι επαρκές ή περισσεύει σε σχέση με άλλες θυσίες που καλούνται να υποστούν. Με πρώτες τις πιθανές ζημιές από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής - αυτές που κατά ορισμένους "πανεπιστημιακούς" μας είναι σίγουρες.
Η εκτίμηση μας λοιπόν είναι ότι οι Έλληνες επιβαρύνονται - μόνο στην αγορά ηλεκτρισμού - με ένα ποσό της τάξεως των 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο για την εφαρμογή πολιτικών αποτροπής της κλιματικής αλλαγής - ένα ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 1% του ΑΕΠ. Τα 1,8 δισεκατομμύρια επιβαρύνουν άμεσα τους πολίτες μέσω των λογαριασμών τους ρεύματος και ισοδυναμούν με το 30% της δαπάνης τους για ρεύμα. Τα 700 εκατομμύρια επιβαρύνουν τις επιχειρήσεις - οι οποίες με τη σειρά τους την μετακυλίουν (όπως κάθε φόρο) στους εργαζόμενους, στους πελάτες τους και στους μετόχους.
Χωρίς την επιβάρυνση για την κλιματική αλλαγή, το τυπικό κυμαινόμενο τιμολόγιο (πράσινο ή "ειδικό) θα στοίχιζε περίπου 19 λεπτά (περιλαμβανόμενων ρυθμιζόμενων χρεώσεων και ΦΠΑ) έναντι 26 που στοιχίζει σήμερα. Μια μείωση της ετήσιας δαπάνης για τον μέσο καταναλωτή κατά 30% ήτοι 263 ευρώ τον χρόνο (από 976 σε 712). Στο ποσό αυτό θα πρέπει να προστεθεί και η εξοικονόμηση από την μείωση της ακρίβειας στο ποσοστό που συμμετέχει η ηλεκτρισμός στη διαμόρφωση τους κόστους των καταναλωτικών προϊόντων (αφήνουμε τη εκτίμηση αυτής της μείωσης ως άσκηση σε τυχόν ενδιαφερόμενους "πανεπιστημιακούς").
Εκτός από το ρεύμα, στην συνολική επιβάρυνση "για το κλίμα" πρέπει να προστεθούν τέλη στο ντήζελ και στα ξενοδοχεία. Ακόμα χειρότερα, με απόφαση της ΕΕ έρχονται από το 2027 νέοι κλιματικοί φόροι στις μεταφορές και τις οικοδομές σε ύψος που εκτιμάται στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι ένας ανεξάρτητος, αντικειμενικός παρατηρητής. που δεν εξυπηρετεί συμφέροντα, εστιάζοντας την προσοχή του στους αριθμούς δεν μπορεί παρά να διαμορφώσει την άποψη ότι με τους φόρους για την αποτροπή της "κλιματικής αλλαγής" έχει "χαθεί η μπάλα". Θα θεωρήσει δε εύλογες - ως ελάχιστες - τις παρακάτω αρχές σχετικά με τις πολιτικές που πρέπει να ισχύσουν για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα - ανεξάρτητα από την άποψη που έχει για τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής:
- Να εξασφαλίζεται ο κλιματικός στόχος με το ελάχιστο δυνατό κόστος - όπως ακριβώς έχει διατυπωθεί η αρχή αυτή από το Κυότο το 1992. Έστω και αν αυτή η αρχή έχει την λογική συνέπεια - μεταξύ άλλων- της κατάργησης των επιδοτήσεων στις ΑΠΕ και των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
- Να συμπεριληφθεί στις εναλλακτικές πολιτικές (θεωρητικά να τις αντικαταστήσει όλες) η επιστροφή στους πολίτες μέρους ή του συνόλου των φόρων και τελών που επιβάλλονται στις εκπομπές CO2.
Πάμε τώρα να αναζητήσουμε τον ανεξάρτητο αντικειμενικό παρατηρητή (τον Impartial Spectator του Adam Smith!) που δεν εξυπηρετεί συμφέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου