Το κράτος φαίνεται ότι σκοπεύει να επιβάλει φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων που παράγουν ρεύμα για να επιδοτήσει την κατανάλωση για τον ερχόμενο Δεκέμβριο ενόψει της αναμενόμενης αύξησης των πράσινων μεταβλητών τιμολογίων για την μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών που (με ευθύνη και προτροπή του κράτους) είναι ακόμα σ' αυτά. Το πρόβλημα είναι ότι οι επιχειρήσεις δεν πληρώνουν φόρους.
Αυτό δεν είναι κάποιο επιστημονικό εύρημα ούτε μια παραδοξολογία. Είναι απλώς η πραγματικότητα. Φόρους πληρώνουν μόνο τα φυσικά πρόσωπα - οι πολίτες. Οι επιχειρήσεις επιρρίπτουν σε αυτούς τους φόρους που τους επιβάλλονται. Οι επιλογές τους είναι τρείς: Οι μέτοχοί τους, οι εργαζόμενοι και οι πελάτες τους.
Το ερώτημα συνεπώς δεν είναι αν οι επιχειρήσεις θα πληρώσουν τον φόρο που θα τους επιβάλει το κράτος. Η απάντηση είναι γνωστή εκ των προτέρων: Δεν θα πληρώσουν τίποτα. Το πραγματικό ερώτημα είναι σε ποιους θα μεταφέρουν την επιβάρυνση. Αυτό είναι ένα επιστημονικό ερώτημα το οποίο έχει μελετηθεί αρκετά. Γενικά, δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του φόρου μεταφέρεται στους πελάτες τους. Ακολουθούν οι εργαζόμενοι (στις επιχειρήσεις) και μακράν ακολουθούν οι μέτοχοι.
Ειδικά στην περίπτωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού - τόσο στην λιανική όσο και στην χονδρική - οι οποίες χαρακτηρίζονται από ολιγοπωλιακή δομή και πολύ χαμηλή ελαστικότητα της ζήτησης των προϊόντων τους, η επίπτωση του συνόλου της επιβάρυνσης τους καταναλωτές είναι το πιθανότερο αποτέλεσμα.
Φορολογώντας λοιπόν το κράτος τα κέρδη των παραγωγών ρεύματος στην πραγματικότητα επιβάλει φόρο στην κατανάλωση. Στην συγκεκριμένη περίπτωση υπόσχεται ότι θα μοιράσει ως επιδότηση στους καταναλωτές τα έσοδα από τον φόρο. Δώρο άδωρο.
Ο γράφων έχει παρομοιάσει στο παρελθόν την σχέση του ελληνικού κράτους με τους υπηκόους του με αυτή ανάμεσα στον Βεζίρη, το λαμόγιο Χατζηαβάτη και τον πονηρό κακομοίρη Καραγκιόζη. Ποιος παίζει τον ρόλο του Χατζηαβάτη στην σύγχρονη εκδοχή του Λαϊκού Μύθου; Ίσως οι πνευματικοί μας ταγοί (Ακαδημαϊκοί - "Πανεπιστημιακοί" - Λειτουργοί του Τύπου - Πολιτικοί). Οι οποίοι κατά τεκμήριο καταλαβαίνουν ίσως καλύτερα από τον γράφοντα την λαμογιά - και σιωπούν συναινώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου