Οι πολιτικοί έχουν αποφασίσει για λογαριασμό μας (ακόμα και η φτωχή ελληνική κυβέρνηση) χωρίς να μας δώσουν πολλές εξηγήσεις, να επιδοτήσουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Αυτό είναι τραγικό λάθος πολιτικής. Ένα αυτογκόλ μεγάλων διαστάσεων - μεγαλύτερων από ότι εκτιμούσαμε μέχρι τώρα. Γιατί η τεχνολογία φαίνεται ότι είναι πλέον ώριμη ώστε να κάνει την αγορά και λειτουργία ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου οικονομικά ορθολογική απόφαση - χωρίς την ανάγκη επιδότησης. Γιατί το ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ή καλύτερα η μπαταρία του, μπορεί να αποτελέσει πηγή εσόδου για τον ιδιοκτήτη του. Με την παροχή υπηρεσιών εφεδρείας στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας. Από το όχημα στο δίκτυο - η περίφημη τεχνολογία Vehicle to Grid (V2G), που μελετάται τουλάχιστον 20 χρόνια τώρα, είναι εδώ! Εμπορικά διαθέσιμη σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία*.
Πως γίνεται αυτό; Απλοποιώντας τα πράγματα: Τα ιδιωτικά αυτοκίνητά μας βρίσκονται σταθμευμένα περίπου το 95% του χρόνου. Η μπαταρία συνεπώς που έχουν τα ηλεκτρικά (γνήσια ή υβριδικά) είναι (σχεδόν πάντα) διαθέσιμη να δώσει ή και να πάρει ρεύμα προς/από το δίκτυο. Το δίκτυο χρειάζεται αυτό το ρεύμα κυρίως για να ισορροπήσει την παραγωγή και την ζήτηση. Έχει ανάγκη από εφεδρείες που να ανταποκρίνονται άμεσα (διαθέσιμες σε λεπτά της ώρας), ευέλικτες, (να αντιδρούν ακόμα και σε δευτερόλεπτα) και ταχύτατες (με γρήγορη αύξηση της ισχύος). Συνήθως αυτές τις υπηρεσίες τις αγοράζει σήμερα από υδροηλεκτρικά εργοστάσια ή από μικρά εργοστάσια φυσικού αερίου - ή ακόμα και πετρελαίου. Οι μπαταρίες έχουν τεχνικά χαρακτηριστικά που είναι καλύτερα και από τις δυο αυτές συμβατικές εναλλακτικές λύσεις για αυτό το είδος των υπηρεσιών εφεδρείας.
Τα πράγματα βέβαια στην πράξη είναι κάπως πιο πολύπλοκα. Για να είναι οικονομικά αποδοτική η παροχή υπηρεσιών εφεδρείας στο δίκτυο θα πρέπει να ομαδοποιηθούν χιλιάδες μπαταρίες αυτοκινήτων. Αυτό προϋποθέτει την εγκατάσταση "έξυπνων" μετρητών συνδεδεμένων σε ένα σύστημα επιτήρησης και ελέγχου. Για παράδειγμα, το σύστημα πρέπει να ξέρει σε κάθε στιγμή πόση από την δυναμικότητα κάθε μπαταρίας είναι διαθέσιμη έτσι ώστε να δώσει τις αναγκαίες εκ του μακρόθεν εντολές για φόρτιση ή αποφόρτιση σε κάθε μια από αυτές.
Με βάση μελέτες που έχουν γίνει παλιότερα στις ΗΠΑ, με στοιχεία των αγορών ηλεκτρισμού σε διάφορες περιοχές της χώρας αυτής, έχει εκτιμηθεί ότι η αξία των υπηρεσιών εφεδρείας (έλεγχος συχνότητας - frequency regulation και στρεφόμενης εφεδρείας - spinning reserve) μπορεί να φθάσει στο ύψος των 3.000 δολαρίων τον χρόνο για ένα αυτοκίνητο με μπαταρία των 10 KW. Εκτιμούμε ότι ένα τέτοιο ποσό (ετησίως για όλο το χρόνο ζωής της μπαταρίας) είναι περισσότερο από επαρκές για να υποκαταστήσει τις κρατικές επιδοτήσεις.
Ποιο είναι το συμπέρασμα σχετικά με την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί; Να φύγει το κράτος από την μέση. Η τεχνολογία και η αγορά θα λύσουν το πρόβλημα της επέκτασης της ηλεκτροκίνησης χωρίς άδικη και αναποτελεσματική μεταφορά πόρων από τους φτωχούς στους πλούσιους. Αυτοί που μπορούν και πρέπει να κινητοποιηθούν (με σκοπό το κέρδος) και να παίξουν τον σημαντικότερο ρόλο είναι οι Προμηθευτές/Πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας. Οι οποίοι (όλοι και όχι μόνο ο δεσπόζων κρατικοδίαιτος) πρέπει να αφεθούν να οδηγήσουν την διαδικασία εγκατάστασης έξυπνων μετρητών και όλης της υπόλοιπης υποδομής που απαιτείται και η Ρυθμιστική Αρχή που πρέπει να καθορίσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Οι επιδοτήσεις τέρμα. Είναι άχρηστες και άδικες.
* Όπως μας ενημέρωσε σε πρόσφατο άρθρο της η κυρία Νεκταρία Καρακατσάνη, στέλεχος της ΡΑΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου